32

275 14 5
                                    

الفصل الثانى والثلاثون

روايه

الا تعرف من انا

لجوهره الفن

ندى صالح الدهشورى

...............................

ندى / انا اسفه

ادهم / اوعى تقولى كده انا الى اتاسف مش انتى انا اللى غلطان عارفه ليه

ندى /ليه

ادهم / كان المفروض كنت اشدك من طرحتك دى واديكى واحد كف حكومه واجوزك غصب عن جنانك ده

ندى /هههههههههههههه

ادهم / تعرفى كان شكلك حلو اوى فى البدله بتاعتى

ندى / يعنى انت كنت حاضر وانت الى غنيت

ادهم / مكنتش قادر استنى ...... كنتى وحشانى اوى ونفسى اشوفك

ندى / كنت حاسه بيك لما كنت جنبى

ادهم / ندى انتى الى حركتى قلبى بس ايه يا بنتى انتى قويه اوى انتى كنتى بتتدربى عليا

ندى وقد بدات فى البكاء ولاول مره يشوفها ادهم بتبكى

ندى / انا دخلت كليه الشرطه من اولى جامعه ادربت على كل حاجه ممكن تخطر على بالك عرفت كل صغيره وكبيره لحد ما خت اللقب ده طبعا انت مستغرب بنت زىى تعمل كده ليه

ادهم انا وولهان كنا نسخه من بعض بنعمل كل حاجه مع بعض وروحت اعيش مع عمى بره ويارتنى ماروحت

ولهان خرج يشترى لنا حاجات من بره كنت فى اجازه تانيه ثانوى

وكنت بجيب من التراس الهدوم المنشوره

خرجت لقيتهم ادام عينى بيضربوهم بالنار وبيسرقوا البيت فاكره شكل كل واحد فيهم وفاكره كمان شكل عمى وهو غرقان فى دمه اد ايه المنظر كان متعب بالنسبالى وبعدها رحنا الميتم لا بابا كان لسه معرفش ان عمى مات انا لقيت ابشع ما يكون هناك الاطفال البريئه ايه ذنبها ان مجرمين زى دول يدمروا اهاليهم وهما بياكلوا فى الزباله وكل يوم واحد فيهم يموت ايه ذنبهم

قررت من سعتها ابقى ضابط علشان اقدر احميهم وانتقم من الى قتل عمى انت فاكرنى بقتل بدم بارد انا كل واحد بقتله بتوجع الف مره ايه ذنب اهاليهم

ادهم / خلاص بقى يا روحى وانتى خدتى حقك

وبعدين انتى مش ملاحظه ان انهارده جوزنا

ندى مسحت دموعها / سورى بس محدش يعرف ده كله الا انت حتى اخويا عز ميعرفش

ادهم / طبعا انا الحته الشمال الى مش ممكن يستخبى عليه حاجه

ندى بتنهيده وجع / انا كنت خايفه من احساسى ناحيتك حاولت اقنع نفسى انه مستحيل تبقى ليا او بمعنى تانى نكون سوا ولما جتلى يومها كنت هوافق على كلامك بس خوفى منعنى انى اقول ................

&الا تعرف من انا& لجوهره الفن & ندى صالح الدهشوريحيث تعيش القصص. اكتشف الآن