Boynumu kimseye eğmezken senin bir sesine bir gülüşüne boynumu büktüm. Kurşun sıksalar yıkılmazdım. Ama senin bir sözüne yıkıldım. Unutmaya çalıştım ilk önce seninle yürüdüğüm sokağı unuttum. Seninle dinlediğim şarkıyı unuttum. Yavaş yavaş yüzünüde unuttum.
Unuttum sandım bir gün tekrar karşıma çıkıcağın aklıma gelmezdi. O gün seni gördüm. Kalbime bir hançer yedim. Anılar tekrar canlanmaya başladı. Şimdilerde adını duyduğumda bile gözlerim doluyor. Aramak istiyorum elim telefona gidiyor. Ama sonra arayınca ne diyeceksin diyorum. Keşke insan fotoğrafa bakınca birde kokusunu alabilse sen benim omuzlarıma dünyanın yükünü yıktın.
