ZORLU AŞK

BÖLÜM-1 "EVLATLIK"

İyi okumalar Medyada ki müziği açarak okumanızı öneririm

Okuma tarihinizi bırakır mısınız

"Kuşun Kanatları Kadar Özgür Olmanız Dileğiyle"

Ben Kayra ÖNER 18 yaşındayım 1 hafta sonra lise son sınıfa başlıyacağım.Hayatta hepimizin özendiği şeyler olur bende hep Anne-Kız ilişkisi iyi olan insanlara özenmişimdir.Annem öldü zannedeceksiniz ama yaşıyor annemle günün her saati kavga ederiz ablam ve kardeşimle ufacık bir tartışmamız olduğunda hemen beni suçlar,bana bağırır.Sevgisini göstermez veya bana sarılmaz bazen geceleri üvey evlatmıyım diye bile düşünüyorum.Babamı soracaksanız ne çok iyi ne çok kötü ama anneminkinden daha iyi

"Kahve yapacağım içmek isteyen var mı" diye sorduğumda babam ve ablam kafalarını 'hayır' anlamında salladılar anneme baktığımda beni duymamazlığa verip pür dikkat dizisini izliyordu bende omuz silkip mutfağa gittim cezveyi çıkarıp içine su koydum tam ocağın üstüne koyacaktım ki kapı zili çaldı

"Ben bakarım" deyip kapıyı açmaya gittim açtığımda tanımadığım birileriydi 38-40 yaşlarında bir kadın ve adam vardı gülümseyerek "Buyrun kime bakmıştınız?" diye sordum aynı benim ki gibi kumral saçı olan kadın "Acaba Kayra ÖNER burada mı oturuyor?" dediğinde şaşkınca "Kayra ÖNER benim,siz kimsiniz?"dediğimde kadın bir anda sevinçle bana bakmaya başladı o sırada da babam yanımıza geldi ve "Ah hoşgeldiniz Serpil hanım Kenan bey buyrun içeri gelin"dediğinde geçmeleri için kapıyı biraz daha açtım

Hep beraber içeri geçtiğimizde ben ikili koltuğa babam,annem,ablam üçlü koltuğa ve adını yeni öğrendiğim Serpil hanım ve Kenan beyde tekli koltuğa oturdular. Neredeyse 5 dakikadır kimse konuşmadı daha fazla bu ürkütücü sessizliğe dayanamayıp konuşmaya karar verdim

"Neden kaç dakikadır sessizce duruyorsunuz" benim sesim ile sanki herkes daldığı yerden koptular ve bir anda irkildiler.Babam Kenan bey ile göz iletişimi kurup bana döndü "Kayra lütfen bu hanımefendi ve beyefendinin sözünü kesmeden dinle"dediğinde sanki kötü bir şeyler olucağını hissetmeye başladım duyacaklarımsdan korktuğum için yavaşca ve istemsizce başımı aşağı yukarı salladım benim bu hareketimle Serpil hanım derin bir nefes aldı ve gözlerini bana sabitleyip konuşmaya başladı

"Bundan tam 15 yıl önce Babanın şirketinde gözü olan ünlü bir şirket bizim şirketimi satın almak istedi bizde vermeyince bizi seni seninle tehtid etti.Biz bir şey yapamaz diye düşündük ama ama..."sözlerine devam edemeden ağlamaya başladı onun yerine Kenan bey konuşmaya başladı

"Seni kaçırdı yıllarca annen Serpil ile seni aradık kızım,bakmadığımız,gitmediğimiz yer kalmadı 15 yıl boyunca seni aradım,arattırdım ve sonra seni bulduk bu bize Allah'ın bize verdiği bir mucizeydi sanki lütfen kızım bizimle yeni bir hayata evet de seni bulmamız çok geç sürdü ama lütfen bizimle gelmeye evet de" deyip gözünden akan yaşları mendiliyle sildi

Ben ise duyduklarım karşısında şok olmuştum içimden nedense biyolojik anne ve babama kızamıyorum çünkü benden ümidi kesmemişler ve beni buldular aklımda sadece iki soru var "Biyolojik olmayan annem sırf ben üvey olduğum için mi bana böyle davrandı? Madem beni sevmeyecekti neden beni evlatlık edinmeyi kabul etti"Artık sinirlenmeye başlıyordum

Ben bunları haketmemiştim geceleri 'Annem beni niye diğer kardeşlerim gibi sevmiyor' deyip hıçkıra hıçkıra ağlamayı haketmemiştim.Bir hışımla ayağa kalktım benim kalkmamla herkes ayağa kalktı ayaklarım biyolojik olmayan annemin yerini bulduğunda bağırarak ve ağlayarak konuşmaya başladım aslında bunca zamandır içime attıklarımı dökmeye başladım

"Sen,senden nefret ediyorum 15 yıldan beri bana bir kerecik sevgi kırıntısı bile göstermedin,bir anne şefkatiyle sarılmadın.Sokakta düşüp dizim kanadığında yara bandı yapıştıracağına sen 'birsşey olmaz' deyip geçiştirdin. 'Anne saçlarımı örür misin?' dediğimde 'saçların toplu zaten kayra ne gerek var' dedin ama sonra ablam isteyince 'Güzel kızım tabii örerim' dedin o gün dolabımın içine girip gözlerim ağrıyana kadar ağlamıştım. 6 yaşımdayken benden su istemiştin o zaman o kadar çok heyecanlanmıştım ki çünkü benden ilk birşeyler isteyişinde hemen mutfağa gidip sandalyeyi tezgahın yanına koydum ayak parmaklarımın üstünde durarak bardağı almaya çalıştım ama yanlışıkla dengemi kaybedemeyip bardakla beraber yeri boylamıştım sen sesi duyup geldiğinde endişeyle kırılan bardağına bakıp bana bağırmıştın senin gözünde bardak daha benden daha değerliydi peki ben bunları hakedecek ne yaptım madem beni sevmeyecektin niye beni evlatlık aldın "

Bunları söylerken ağlamalarıma birde hıçkırıklarım katılmıştı kendime geldiğimde Biyolojik anne ve babama dönüp "Kabul sizinle geleceğim "dediğimde ikiside sevinçle gülüp bana sarıldılar ben ise hiç bir tepki göstermedim

Evden çıktığımızda Siyah bir jipe bindik.Hiç birşey düşünmek istemiyordum çünkü düşünürsem kendime bile zarar verebilirim bu yüzden kafamı cama yaslayıp gözlerimi yavaşca kapattım

Altımda hareketlilik hissetiğimde tam gözlerimi açacaktım ki sonradan vazgeçip uyuma akliti yapmaya karar verdim.Zil sesi duyunca kapının önüne geldiğimizi anladım kapı açıldığında bir erkek çocuğun sesi "Baba belinin iyi olmadığını biliyorsun bana ver ben taşırım "dedikten sonra onun kucağına geçtiğimi anladım çocuk "Siz içeride durun ben yatırırım"deyipp merdivenlerden çıkmaya başladı otomatikman bende.Odaya girdiğimizde kapıyı kapatıp beni yumuşak bir yatağa bıraktı ben  odadan çıkmasını beklerken nevresimi üzerime örttü sonra eli saçlarımı okşamaya başladı derin bir iç çektikten sonra sessizce kulağıma yaklaşıp konuştu

"Aah Kayra tam 1ay bu 1ayda bana neler yaptın böyle şimdi aynı evdeyiz odalarımız yan yana ama ben senin abinim Allah kahretsin niye senin abinim ki niye benim kardeşimsin ki sen geldiğinde acı çekeceğimi bile bile seni " deyip durdu ve odadan çıktı ben halen daha gözlerim kapalı dediklerini düşündüm benim abimmiş ama bundan pek hoşnut olmadığı belliydi peki neden, belkide bir kardeşi olmasını  istemiyor benimde bu hayatı istememem gibi ama 1ay da bana neler yaptın dedi iyide ben onu daha yeni tanıyordum o beni nasıl 1 ay boyunca tanıyabilir

Bunları öğrenmenin en iyi yolu yarın her şeyi sakin kafayla oturup konuşmamızla çözülebilir bu yüzden şimdi yatsam iyi olacak kapalı olan gözlerimle kendimi karanlığa bıraktım

Merhaba

Umarım yaz tatiliniz iyi geçiyordur benim ki çok kötü geçiyor dün gece yatakta piyono dinlerken aklıma böyle bir kurgu geldi 1.Bölüm size sıkıcı gelmiş olabilir bu çok normal ama ileriki bölümler o kadar heyecanlı ve güzel olacak ki buna inanabilirsiniz 

Size biraz hikayeden bahsedim  başrol karakterlerimiz Kayra ve abisi Rüzgar bu ikisi birbirlerine aşık olurlar ama kardeştirler buna rağmen aşklarına birbirine dokunamadan yaşamaya çalışırlar.Bu sadece özet geçilmiş hali ileriki bölümlerin ben çok güzel olacağını düşünüyorum beklemede kalın canlarım

Sizden ufak bir isteğim var lütfen bu yaz yapmak istediğiniz ne varsa yapmanız hayallerinizi gerçekleştirmeniz çünkü bunlar bizim için çok değerli umarım bu ufak isteğimi kırmazsınız kendinize iyi bakınnn❤