Bugün yine kendimle uğraşmak istemiyordum. Hazırlanıp okula gittim. Hiç beklenmedik bugünde böyle şeylerle karşılaşacağımdan habersizdim. Yeni biriyle tanışmıştım. Bu kadar mutsuzken istemediğim duyguları yaşayacaktım. Ortak bir arkadaş sayesinde tanıştıktan sonra sınıfıma girdim o dersten bu derse derken zil çaldı. Okuldan çıkarken onu görmüştüm söylemekle söylememek arasında kalırken bir anda aģzımdan cıkıverdi:
- Sana arkadaslık isteği gönderdim.
+ Hım öyle mi? Görmedim şimdi girerim.
Sosyal medyadan ona arkadaslik isteğimi söylemek saçmalık olsa da amacım konuşmaktı. Uzatmadan onun yanından uzaklastım. O sevdiği kızın yanına gidiyordu daha doğrusu sevdigini sanıyordu.
...
2°
Eve geldim. Üstümü çıkarıp yemeğımı yemeye başladım. Başkası için acı cekmeye bırakmış gibiydim. Acaba o cocuk sayesinde mi? Cevabını ben bile bilmiyordum. Önemsemedim, önemide yoktu. Kullandığım sosyal medyalardan birini kontrol etmek amaçlı girdim ve 1mesaj vardı. Açtım.. Bugün tanıştığım çocuk mesaj atmıştı. Sevindim,gülümsedim mesajina cevap verdim. Saliselerin,dakikaların, hatta saatlerin nasıl geçtiğini anlamadık ki; gece yarısı olmuş. O asla uyumayacağını söylerken ben dayanamazsın dedim. İnatlaşmamız sonucu iddiaya girdik ve ben kazanmıstım 5e çeyrek kala uyuyakalmıştı.
"Uyuyakaldın. Yarın çikolata borçlusun.Almadan okula gelme :)"
Bu mesajı attıktan sonra artık uyuyabilirim dedim kendi kendime.
Akşam 8de başlayan bir konuşma ertesi sabaha kadar sürmesi hiçte sıkıcı sürmemişti aslında 'tuhaf'. Insan yeni tanıştığı biri için neden uykusuz kalmayı tercih ederdi ki? Hele benim gibi uykucu kişi. O'nda anlam veremediğim duygular hissediyordum.