Lily'den
Babam ilişkimize onay vermişti. Ah olmayan ilişkimize. Trenin kalkmasına sadece iki gün kalmıştı. Ama heyecanım bir türlü dinmiyordu. Ve kendimi düşünmekten alamıyordum; yıllarca ondan nefret etmişken neden şimdi nefretim azaldı ve neden şimdi onun ela gözlerine bakmaktan kendimi alamıyorum. Neden bu kadar zor ki? Ah yavaş yavaş kafayı yiyordum. Sakin olabildiğimce düşünmemeye çalışarak kitap okumaya başladım. Ama olmuyordu en iyisinin uyumak olduğuna karar verdim ve yatağıma yattım.
1-2 saat sonra
İşe yaramıyordu. Uyayamıyordum. Ve hiç alışık olmadığım birşey yaparak uyku ilacı aldım. Uyku yavaş yavaş beni sararken düşüncelerim de beni terk ediyordu.
James'ten
İki gün koskoca iki gün. Zaman geçmek bilmiyordu. Sanki zaman beni Lily ile ayrı tutmak için savaş veriyordu. Uyku tutmak bilmiyordu. Pati'yi uyandırıp derdimi anlatmak isterdim ama uyanmıyordu. Bana inat yaptığını biliyordum.
Odama geri döndüm. Yatağıma yattığımda aklıma sarıldığımız gün geldi. Kokusunu tamamen içime çektiğim an geldi. Ortak salonda uyuduğunda saçlarının önüne gelişi geldi. Onu ger gördüğümde çocuksu heycanım, ona her çıkma teklifi yaptığımda yüzüne gelen siniri, derslerdeki heyecanı, ağlasa bile kızaran gözleri, bana 'Potter' deyişi, beni kırsa bile ona hala çıkma teklifi etmem; ben cidden seviyorum Evans'ı. Ve ilişkimiz olduğunda öyle kısa sürmeyecekti; bizim ilişkimiz yıllar sürecekti.
