Chapte4 14 Impeach

25 7 0
                                    

Lumipas ang ilang oras, pero wala pa ding nakakahanap sa libro kaya nag settle muna lahat ng students, lunch break namin kaya kanya kanya muna kaming bili ng pagkain namin, hinahanap ko naman si Meighan pero ni anino niya ay hindi ko makita,

Habang hawak ko naman ang binili kong pagkain ay dumiresto agad ako sa garden ng university, dito lagi ako nakatamabay habang kumakain ako ay naririnig ko ang langitngit ng puno sa taas, hay, yung pusa nanaman siguro yun, hinayaan ko lang,

Pero wala pang ilang minuto ang pagkain ko ng may parang lumundag sa likod ko, mukhang galing sa likod ko, tinignan ko naman kung ano to pero nagulat ako ng makita ko yung living jungkook,

Waaaaaah! Anong ginagawa mo sa taas ng puno? Sigaw ko sakanya,

Hahahaha! Your spoon is creating noise, hindi ako maka tulog dun, sabay tingala niya sa puno, saka naman lumitaw yung adams apple niya,

Tss, by the way ano palang ginagawa mo dun? Tanong ko sakanya habang nakatingin naman siya sa pagkain ko, mukhang hindi pa siya kumakain,

Gusto mo? Sabay alok ko ng lunch box ko namay rice saka chicken.

Hahahaha! Well, thanks gutom na din ako e, hindi naman ako maka singit sa pila ang haba, sabi niya sabay kuha sa kutsara saka tinidor, sumubo naman siya,

Tsk, mukhang gutom na gutom nga talaga siya, kita ko dito ang bawat pag subo niya, parang gusto na din niyang kainin yung spoon,

Tsk! Dahan dahan sa pagkain! Baka pati kutsara malunok mo! Biro ko naman sakanya pero tumawa lang siya,

Im not! Tsk, saka bakit ko naman lulunukin ang kutsara? Intriga niya habang naka taas ang isang makapal niyang kilay,

Tsk, ubusin mo na yan! Well, thank you sa paghalik mo sakin kanina! Mukhang may galit na sakin yung Jenny mo! Sabi ko sakanya with sarcasm.

Hahaha! Were just close friend? She have no reason to be mad, sabay ngiti niya ng nakakaloko.

Pwedeng nag tanong? Intriga kong sabi.

Sure! What is it?

Bakit moko hinalikan kanina!? Halos mabilaukan siyabsanainabi ko.

Pfft! Hahaha, forget about that! Just think that kiss will save you.

Save me? Balik ko sa sinabi niya!? Halos lamunin na nga ako ng mga fan mo!

Hahhahaa! Dont mind them.

Okay! By the way, hanggang kailan ka dito? Tanong ko habang binubuksan yung chips na dala ko kanina sa bag ko.

Three days? I think, actually wala talaga akong balak na pumunta sa mga ganitong gatherings. Its just a waste of time.

Iba talaga pag sikat na. Pag ismid ko dito,

What was that eyes for? Tsk, kaya wala akong balak pumunta sa mga ganito, simply because mas gusto kong i spend yung oras ko sa family ko, sabi niya sabay ayos ng mga kinainan namin, and I hate socializing, I dont want this fame, but because of them hindi naman ako magiging sikat na writer. Biglang lumungkot yung mga mata niya,

By the way, I need to go, sabi niya sabay ayos na ng buhok niya, well thanks sa pa free lunch! Sa uulitin sabi niya sabay ngiti sakin.

I wave at him, I dunno bakit parang matagal ko na siyang kilala. Tinuon ko naman sa pagkain ko yung atensyon ko saka nilagay yun sa bag ko.

Tatayo na sana ako ng may makita akong pares ng paa.

Nagulat naman ako ng makita ko si Taehyung na nakatayo at mukhang bagong gising, hays ewan ko ba kapag siya yung nasa harap ko biglang bumibilis yung pagtibok ng puso ko, tsk! Ang rupok.

What was that stare for? Inis na tiningan niya ako, hindi ko alam kung anong galit nito sakin, kada makikita niya ako ay palagi nalang nakakunot ang noo niya,

Tss! Hindi ikaw yung tinitignan ko! Wag kang assuming.

Tss, annoying! Sabi niya sabay upo sa upuan ko, akmang tatayo na sana ako pero hinila niya yung kanang kamay ko.

Too rude! Im talking to you, so please give some respect kapag ako yung kausap mo! Inis na sabi niya sakin, sobrang higpit na din ng hawak niya sa fist ko.

What's your problem! Sa pagkaka alam ko kasi kapag sakin inis na inis ka! Ako na nga tong umiiwas! Tapos ngayon magagalit ka kung bakit ayaw kita kausapin?! Nakita ko naman na lalong umigting yung panga niya.

What's my problem?! Wala kang alam kasi wala kang alam! Inis na bulyaw niya sakin, in every single words na sinasabi niya parang anlaki nga ng kasalanan ko sakanya, mas lalo pang humigpit ang hawak niya sa fist ko.

Remember this Bree! First time niya akong tinawag sa pangalan ko, I make your life miserable! I hate you to the point na ayaw na kitang makita!

Tumulo naman ang luha sa kabilang mata ko, ganito ba talaga kalalim yung galit niya sakin?

And last, I know you like me! But remember, I wont ever like you back! Sabi niya sabay talikod niya na.

And lastly, kahit anong sakit ang binibigay niya sakin ay gusto ko pa din siya.

Tsk! Tsk. Siraulong Taehyung! Sabi naman ng tao sa likod ko. Agad ko namang pinunasan yung luhang sunod sunod na lumabas sa mata ko. Kainis!

Dont force yourself to someone na ayaw naman sayo! Tss, it's like wasting of time from wrong people, sabi niya

This, sabay pakita niya sa panyo, hold this.

Pinunasan ko naman yung luha ko.

Psh! Singhal naman niya.

I dont thik so if im in place para mag tanong pero can I ask? Bakit ganon kalaki ang galit sayo ni Taehyung

I dont know sabi ko naman sakanya, wala talaga akong alam.

I think sobrang lalim ng reason niya to make him mad. But Bree, be careful, dont trust his words, hindi dahil sinabi niya ay gagawin niya, knowing him, Taehyung is kind with people who is near with him. But this time you need find out what was his problem why his mad towards you.

Tumango naman ako sakanya at gumaan naman ang pakiramdam ko kahit papano,

Tsk. Thanks Ayi, biglang usal ko nagulat kami pareho dahil yun yung lumabas sa bibig ko.

Ayi was my childhood bestfriend, nahiwalay lang ako sakanya nung mag migrate sila sa US.

Time passed.

Students come to the corridor!

Narinig kong sigaw sa mic ng sekretary ng principal, hindi ako pwedeng magkamali, I knew his voice, sobrang talas, nagkatitigan naman kami ni Eion,

Usually nagpapatawag lang ng meeting anv principal kapag may issue nanaman sa school,

Naglulumpungan naman kami sa isang tabi, kasama ang ibang estudyante ng mga Xavier University,

Nagulat kami ng makita ang isang poster patungkol sa pag-impeach sa principal,

Isang puting banner na nakasulat gamit ang pulang pintura

Your Posistion Wont Suits You!

Nagbubulungan naman ang mga estudyante,

Woah! Stupid person could do this, komento naman mg isa naming kaklase,

Tsk! Ang lakad din ng loob ng taong may gumawa dito.

Tsk, kung alam lang niya! Pwede siyang ma-drop sa ginawa niya, iiling iling na sabi naman niya,

This is embarassing! That culprit, walang pinipiling oras para sa kalokohan niya, kung may nakakakilala sa gumawa nito our principal will give an award! So proceed to the office, yun lang ang sinabi niya saka nag walk out

My Idol Is A Famous Snob Writer(Bangtan Series 2) Kim TaehyungTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon