08

55 7 0
                                    

Sarılmak, bize özel bir şey olmuştu sanki. Bana yakın olduğunu hissettiğim o anlar, bana sarıldığın anlardı. Senin boynunda öptüğümde daha sıkı sarılıyordun bana. Sanki bir bana böyle sarılıyordun..

-"Güneş."
-"Efendim?"
Deniz durdu. Yaklaşık yirmi beş saniye kadar konuşmadı. Sonra sanki söyleyeceği şeyden memnun değilmiş gibi suratını astı.

Söyleyeceği şeyi az çok tahmin ediyordum, ya onu bu kadarcık da olsa tanıyordum; ya da altıncı hissimin yine bir oyununa geliyordum.

-"Biz arkadaş değiliz."

Sessizlik...

-"Ben daha önce hiçbir arkadaşımın boynumdan ölmesinden hoşlanmamıştım."

Şimdi yüzleri birbirlerine çok yakındı ve Güneş ne yapması, ne demesi gerektiğini bilmiyordu...

Ne demeliydim? Sevincimi belli etsem, bencillik olurdu. Etmesem de ne diyecektim ki? Ben bunu beklemiyor muydum? Ben bunu istemiyor muydum?

-"Bu senin için bir sorun mu?"
Güneşin ağzından sözcükler güçlükle çıkmıştı. Deniz kafasını hayır anlamında salladı.
-"Peki yapabileceğim bir şey var mı? Senden uzaklaşmamı ister misin?"
Deniz tekrar başını hayır anlamında salladı. Ve Güneş'e daha sıkı sarıldı.

Ben yapmıştım... Bunu bu kadar üzerine gelerek be bu hâle getirmiştim. Senden çok ama çok özür dilerim. Fazla bencilim...

MMZ♥DF~ [G×G]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin