So Far Away

Episode 01

~Trisha's P.O.V.~

'OMLLL!!! first time ko sa school! Anu na gagawin ko?!?!?!' ang magulong pagsabi sa sarili ko, 

"oh wait, since first year high school ko na," sabi ko sa sarili ko habang nagha hanap nang magandang jacket, 

(and fyi, 'di po siya ewan or baliwsss, ganyan lang po talaga si Trisha kapag nagugulohan about something haha okay continue na sa kuwento) 

habang nagha hanap, bigla na pa-isip ang isang jacket na trendy at rare ngayon, kumportable pa siya, AT binigay pa ni krash yun ayieee- 

kaya sinubukan ko siyang hinanap, ngunit hindi ko siya mahanap, kaya tinanong ko ang aking ina, 

"jacket ? Hindi ba nilagay mo yun sa mga pinaglumaan mo ?" ang pag sabi niya sa akin habang naglu luto siya nang aming almusal namin, 

"huh?!? Ba't ko naman yun ilalagay yun sa pinaglumaan ko?!? ang pagmadaliang kong sabi habang tumatakbo sa luma kong kuwarto,

"hay nako kang bata ka talaga.... Mag bihis ka na rin nang pang uniform! bilisan mo na't mag-almusal ka na! Malapit na matapos 'tong bacon mo!!!" ang pagsigaw niyang sabi, 

"Okay po ma!" sabi ko nang mahinang sigaw,

Sa pagbukas ko nang luma kong kuwarto, may naka-display na agad nang power puff girls na palagi kong pinapanood ko noong bata pa ako, at sa pagtingin ko sa gilid may nakita akong kahon na punong puno nang pinag lumaan kong damit na dapat ibigay sa mga taong walang damit,

bigla akong nahalinhan na nandirito pa rin ang mga damit, at sana nalagay ko talaga dito yung hinahanap ko.....

Ihinukay ko lahat nang na sa loob nang kahon,

"Sige na.... saan na yun..." ang pag pabulong kong sabi sa aking sarili na paluha na, 

Biglang may sumigaw nang pangalan ko na panglalaki, ang kapatid ko, si Mikeal.

"What's taking so-" ang sabi niya habang papasok sa kuwarto, ngunit biglaan ko siyang niyakap habang umi iyak,

"what the-" ang pagulat na pagsabi niya, nung naramdaman niya na tahimik akong umiyak, niyakap rin niya ako, dahil alam niya na ito lamang ang nagpa pakalma sa akin,

*2 minutes laterrr*

Tapos na ako umiyak, sinnabi ko sa kanya ang problema at-

"PFFFT you cried just because of a-"

"SHUT UP! IT WAS SPECIAL!-"

" 'special' huh ?" ang pagsabi niya nang punong puno nang curiosity sa mata,

Bigla biglaan nalang napamula ang aking mukha noong naalalako ang panahong ibinigay sa akin ang jacket na iyon,

"Hayaan mo na nga!!!" ang pagalit na sabi ko habang umalis na ako sa luma kojng kuwarto, 

Walang sinabi ang aking kuya ngunit alam ko na pinipigilan niya ang tawa niya,

nag bihis na ako nang school uniform ko at bumaba na para sa school,

"ANO BA KAYONG MGA BATA?! MA IIWAN NA KAYO NANG BUS!!!" ang sabi ni ina hbang tinuturo niya ang school bus namin at sa loob ay isang nai iritang driver, 

"huh?! MA TINAPAYNALANGKAKAININKOBABAII!!!" ang pagmadaliang sabi ko at kumuha nang isang tinapay sa lamesa na may tuna, 

"UY SIS WAIT LANG!!!" ang pagsigaw ni Kuya Micheal na hawak hawak niya ang jacket na kulay black,