love again // Randy

prologue

hayatım boyunca, hiç, böyle hissetmemiştim.

hiç, birinin beni seveceğini ya da benim biri için kocaman bir aptala döneceğimi düşünmezdim.

ve asla, hayatıma giren birinin ilk dakikasından itibaren beni ardından sürükleyeceğini tahmin etmezdim.

o, bana bakınca; gözlerimiz ortak bir noktada buluşunca ve bu benim bedenimi kavurunca, ölümümün onun ellerinden olması için bekliyordum. onun gözleri beni doğruca eve götürdüğünde doğru tanrı'ya tapıp tapmadığım konusunda kararsızdım.

ama merak ediyorum, eğer yukarıdaki tanrı beni duyuyorsa ona tek bir şey söylemek isterdim; gerçekten de cehennemi bu kadar mı erken hak ediyordum?

____________________

kimsenin beni özleyip özlemediği konusunda kararsızım ve umuyorum ki burada birileri vardır benim için... o halde yeniden merhaba! ✨💛