Mr.Playboy meet That's my tomboy

Chapter 37: Keeping him safe

Kim's Pov

Ginawa ko lang ang tama. Tama dahil pro-protektahan ko si sehun at para maiwasan ang gulo. At nagawa ko ang Mali.... Mali dahil mahal ko siya at nasaktan ko siya. Ayoko siyang mkitang nagkakaganyan, masakit saakin na iwasan siya at tuluyang mawala sa buhay niya. Kung ikaw nasa posisyon ko anung gagawin mo? Hahayaan mo bang mamatay siya sa harapan mo at nakatunganga kalang walang Ginagawa? Or ang isakripisyo ang sarili kahit masakit at mahirap basta nasa maayos siya at alam mong hindi siya masasaktan physically.

But emotionally sinasaktan ko siya. Hindi ako manhid, hindi ako tanga para hindi maisip at mapansin yun. Oo ako tinotoruture din sa kaloob-looban ko. Alam kong alam niyong madami kaming hindi napagkakasunduan ni sehun, away dito, away doon, Barahan dito, barahan dito. Walang kamatayang away pero alam ko sa sarili ko na mahal ko siya.

Mahal kita sehun pero kailangan ko lang gawin ito dahil nga mahal kita.

Ceddy's Pov

Sinabi ko na nga ba, Saakin din ang huling halakhak. Iniiwasan na ni kim si sehun. At ako na din ang plagi niyang kasama. As usual Poker face siya. Matututunan mo din akong mahalin Kim.

"Totoo ba?" biglang may sumulpot na kabute sa likod ko.

"Totoo na?" i asked.

"Totoo ba na sa'yo na sumasama si kim?" Ang magaling na Juno.

"Oo totoo nga, at wala ka nang magagawa dun, alam ko na karibal kita kaya kung ako sa'yo lumayo ka na" banta ko.

"Duwag ka pala" juno smirked.

"What did you say??!!" i grabbed his collar.

"Duwag na nga bingi pa..." he said.

"You bastard!!" sinuntok ko siya sa kaliwang pisngi niya at tumilapon siya sa di kalayuan distansya. Napangisi nalang siya.

"Duwag ka" he said.

And with that bumitaw ako ng maraming sipa at suntok sakanya.

"Juno! Ceddy!!" napatigil ako sa narinig kong boses.

Lumingon ako at nakita ang mala-anghel na mukha. Si kim.

"Tamaa na ceddy!!" saway ni kim at tinanggal ang kamay ko sa collar ni juno. "Ano ka ba! Sarili mong kapatid pinapatulan mo! ganyan kana ba kasama ha?" galit na sabi ni kim.

"Kim.." seryoso kong tinawag siya.

"We'll talk later" she said at umalis na siya kasama ang magaling kong kapatid na si Juno.

------

Hinintay ko siya sa labas ng bahay niya. Nakita ko naman na dahan-dahan siyang lumabas ng bahay at lumakad ng hindi nag-iingay. Pagdating nya saakin agad niya akong kinaladkad sa di kalayuang distansya.

"Bakit mo ba dinamay si Junooo?!!" she half shouted half whispered.

"Wala ka nang pake" i said in cold tone.She faced me "Ano ba talagang gusto mo??!!" naiirita niyang tanong.

"Sinabi ko na diba? Ikaw ang gusto ko, ikaw lang at wala ng iba" sabi ko, Nagulat siya sa narinig niya but then nagserious ulit face niya.

"Ceddy... Bakit? Bakit kailangan pa? Bakit? Madaming nasaktan at madaming nadadamay" aggad na tumulo ang luha niya. Pigilan mo yan ceddy. Isa...,

Hindi ko na napigilan at niyakap ko siya.

"Bakit? Nasasaktan din ako sa mga ginagawa mo...." iyak niya.

Nasasaktan siya sa ginawa ko?

"Ceddy.., bakit ganyan ka? Talaga bang gusto mo ako? O nabubulag kalang ng galit mo?" iyak niyang sabi.

Parang binuhusan ako ng malamig na may yelong tubig sa narinig ko. No! Saakin siya, Akin kalang Kim..

"Ceddy... Pwede bang itigil mo na ang lahat na ito?" she asked.

"Anong ibig mong sabihin?" i asked.

"Sasama na ako sa'yo ng pormal at Wag mo nang idamay ang iba... lalo na ang mga kapatid mo" she pleaded.

"Kim"

"Ceddy... Gagawin ko ang lahat basta wag mo oamg silang idamay please? sige na " naiiyak niyang sabi.

"*sigh* Sige... Promise me " i said in serious tone.

"Nangangako ako na ikaw lang at hindi na ako magkikiusap or makikisama sa kanila... Basta wag mo silang idamay" she said.

And that made me calm for the first time.