Rhiana's POV
____________________________________
N-nico?
"Hey bro. Kanina ka pa naming hinihintay, bakit ngayon ka lang?" Tanong ng lalaki kay Clark.
Hindi ko na mapigilan ang sarili ko."N-nico?.. Ikaw si Nico?" Tanong ko.
Siya yung pinsan ko?
Magsasalita na sana siya pero biglang dumating sila Trish at Yreish.
"Oh! Kumusta ang pakiramdam mo? Okay kana?" Nag-aalalang tanong ni Trish pero hindi ko yun pinansin sa halip ay tinanung ko uli yung lalaki na nasa harap ko.
"Answer me. Ikaw ba si Nico?" Tanong ko uli na may seryosong mukha.
Biglang sumingit si Clark.
"Wait? Nico, kilala mo siya?" Tanong ni Clark sa lalaki pero hindi iyon pinansin ng lalaki at diretsong tinignan ako sa mata.
"Yes, I am Nico. Your cousin." Bitter niyang sabi sabay tawa pangsarcastic."Akalain mo mag pinsan pala tayo?" Bitter rin niyang tanong.
"Oy Nico, anong nangyari sayo?" Tanong ni Yreish na mukhang nakahalata sa pag-bi-bitter ni Nico.
"Wala. Kulang lang ako sa tulog... Sige, mauna nako sa classroom."Sabi ni Nico at umalis.
Sinundan ko siya ng tingin hanggang sa hallway.
" So, magpinsan pala kayo?" Tanong ni Clark sakin pero si Trish ang sumagot dahil alam niyang badtrip ako dahil sa inasal ni Nico.
Humanda ka sakin mamayang lalaki ka! Going-to-know-each-other palang tayo tas ganyan na ang inasal mo?!
"Oo, magpinsan kaming lima at saming magpinsan silang dalawa lang ang hindi pa nagkakilala dahil sa Ko--" Hindi natapos ni Trish ang sasabihin niya dahil siniko ko siya at binigyan ng --wag mong sabihin kung saan ako nakatira-- look.
"--I mean sa Hong KOng nakatira si Rhiana at madalang lang siyang bumisita dito sa pilipinas." Pagsisinungaling ni Trish na diniinan ang "KO".
"Ibig sabihin ngayong lang sila nagkakilala?" Tanong ni Clark at napatango naman si Trish. "Eh, bakit ganon siya magsalita? Diba dapat masaya siya dahil nagkakilala na sila ng pinsan niya?" Tanong ulit ni Clark na siyang ikinagulat ni Trish at Yreish.
BINABASA MO ANG
The Legendary Bloody Gangster Princess
ActionNaranasan mo na bang mawalan ng magulang sa murang edad? At ang napakasaklap pa ay nakita mo kung paano sila pinatay. Tanging tanaw lang sa malayo ang magagawa ko noon dahil munting paslit palang ako. Sa mga oras na iyon pinangako ko sa sarili ko...
