Zyriel POV.
____________________________________
"Ano nakita niyo ba siya?" Tanong ko sa kanila.
"Nilibot namin ang buong mall,but hell! Wala kaming nakitang Rhiana!.... Goshhh! Lagot tayo kina lolo nito!" Sabi ni Yreish na mukhang nag-aalala na.
*Where the fuck are you Rhiana!?*sabi ng isip ko.
"Mas mabuti na umuwi na lang tayo baka umuwi siya at kung wala siya dun, subukan nating tuntunin ang location ng phone niya." Sabi ni Miechaela.
Yeah! Kyla, you're right!
Nung sinabi ni Miechaela yun ay hindi kami nagdadalawang isip umuwi.
Fast forward ~~
Nasa bahay na kami.
*I hope you're here Rhiana... *sabi ko at huminga ng malalim sabay bukas sa pinto.
Pagbukas ko ng main door ay dumiretso ako sa kwarto ni Rhiana para tignan kung nandon ba siya.
I'm disappointed because of my own expectation.
Dahil wala si Rhiana kinuha ko agad ang laptop ko at tinunton ko ang location ng cellphone ni Rhiana.
Retry!
Retry!
Retry!
Retry!
"Fuck! Sira na ba tong laptop na to!?.." Naiinip kong sabi.
"Chill Zy! Baka lowbat lang yun!" Sabi ni Trish.
Time skipped, it's already 12 midnight. We're in the same room. Still searching the location of Rhiana's phone.
I search everywere nung biglang akong napunta sa YouTube.
I saw a viral video.
Uploaded 8:00 PM, June 1.
Views: 4 M.
June 1, 8:00 PM
So ngayon to?
I'm curious so I play it.
Nanlaki ang mata ko sa nakita ko...
"Rhiana?" Medyo malakas kong sigaw kaya lumapit si Trish sakin, siya lang dahil nakatulog ang dalawa.
Hindi siya natulog dahil nagbabasa siya ng favorite novel niya.
"What happen Zy?. Any up.... Goshhhhhh!! It's Rhiana right!?" Malakas na sabi ni Trish na parang mababasag ang air drums ko dahil sa lakas nito kaya nagising ang dalawang natutulog
"Naman o!.. Natutulog kami ba't kayo sumisigaw!?" Sabi ni Yreish.
"Fuck! Gusto niyo bang mamatay!?.... I'm sleeping and you're so fukin noisy! Arghhhhhhhh!!" Sabi ni Miechaela sabay gulo ng buhok nito dahil sa inis.
BINABASA MO ANG
The Legendary Bloody Gangster Princess
AcciónNaranasan mo na bang mawalan ng magulang sa murang edad? At ang napakasaklap pa ay nakita mo kung paano sila pinatay. Tanging tanaw lang sa malayo ang magagawa ko noon dahil munting paslit palang ako. Sa mga oras na iyon pinangako ko sa sarili ko...
