Me Thuaj Te DUA

Kapitulli 31

Danieli kishte mbaruar ne Oxford per avokat dhe kishte hapur studion e tij ligjore ne Misisipi. Ajo nuk hezitoi asnje cast per te shkuar drejt tij,por ishte paksa e dhimshme. Zemra I rrihte fort por ndjehesh edhe paksa si e perhumbur.

Kishte vendosur qe ta takonte ate ne zyren e tij,dmth te shkonte atje si nje kliente. Ajo e mori paraprakisht per ta lajmeruar,por nuk I tha se kush ishte.

Rruga I ngjajti sikur sdo kalonte kurre dhe ishte me shume e emocionuar sec duhet,kishte frike se mos hidhte gjithe mbulimin e saj poshte dhe I tregonte se kush ishte ne vertete.

"A do ta njihte valle?" kjo pyetje I perdridhesh ne mendje papushim.

Pas nje rruge te gjate ja ku ndodhej perpara studios se tij. Nuk ndjente hezitim per te hyre brenda por nje mall qe kishte kaq shume vite pa e pare,drejpersedrejti.

Hyri brenda dhe shkoi drejt e tek sekretarja,nuk I vuri re shume gjerat rreth e rrotull sepse ishte e paduruar per ta takuar.

Ajo e mori ne telefon dhe ne momentin kur sekretarja e kofirmoi hyri brenda me te shpejte. Zemra kishte marre superxhiro kur e pa ate te ulur ne karrige,me kostumin ngjyre blu dhe I jepte nje hijeshi dhe kur syte e tyre u takuan asaj per pak ju morren kembet. Ishte tamam si ne enderrat e saj,por tani ngjante shume e vertete sepse ishte e tille ne fakt.

Dhe ai po e veshtronte dhe I dukej sikur kishte ngelur pa fjale. I ngjante familjare kjo vajze por nuk mund te vinte gishtin se ku e kishte pare.

Qeroi fytin per pak dhe e ftoi ate te ulej ne karrigen perballe tij.

Cuditerisht rruga deri atje ,Kristalit po I dukej shume e pamundur,te ishe afer tij I dukej si nje perralle e bukur dhe tani e dinte qe nuk e kishte harruar,qe kishte akoma ndjenja per te.

"Atehere zonja Pamela me tregoni per gjendjen tuaj dhe si mund tju ndihmoj" I tha ai me ate qetesine e tij. Kristalit ju duke kaq joreale kjo e folura e tij. Atehere ai ishte shume energjik,I qeshur dhe I papermbajtur. Kurse tani ngjan kaq I ftohte dhe I ashper.

Syte e tij te smerald ngjanin sikur kishin nje akullnaj brenda tyre dhe nuk kishin ndermend ti nenshtroheshin zjarrit te veres.

"Zonja Pamela a me degjuat?" e pyeti paksa I acaruara ai sepse e kishte vene re qe ajo po e shikonte nga kemba te koka pa piken me te vogel te turpit dhe dukej shume e future ne mendime. Ai nuk kishte shume kohe per tu marr me kete grua te vogel.

"Ti lem formlitetet si thua, me thirr thjesht Pamela" ja ktheu ajo e zene paksa ngushte.

"Zonje ne punen time formaliteti eshte gjithcka,tani a mund te me tregoni per ngjarjen tuaj" vazhdoi ai te kembengulte por ajo nuk ja vari shume,donte qe ai ta njihte dhe jo te fliste per disa gjera te sajuara.

"A e doni te dashuren tuaj?" e pyeti papritur dhe Danielit I erdhi si rrufe kjo pyetje. Kush ishte kjo grua njehere qe I bente pyetje te tilla?

"Pse me beni kete pyetje zonje?" e pyeti I cuditur.

"Sepse une e di kur shtiresh dhe e di qe ate po e perdor per te harruar dike tjeter" ja tha qete e qete sikur 2 +2= 4. Ajo donte te dinte nese ai e donte akoma,ne qofte se ishte akoma ai Danieli capken qe e bente ate gjithmone per te qeshur.

"Zonje po e kaloni cakun me duket,ju sme njihni dhe ska pse tju interesoj jeta ime personale,tani kthehemi tek ceshtja" u perpoq ti shmagesh kesaj bisede sepse e dinte qe po ta vazhdonte do pelciste. Duhet ta mbante qetesine deri ne fund.

"E di qe gjitmone ke devijuar nga gjerat qe te vinin ne veshtiresi dhe nga kjo ane ke ngelur I njejti por perseri ti dukesh qe nuk ke ndjenja te verteta per te,eshte e pamundur"