Me Thuaj Te DUA

Kapitulli 32

Ishte e merzitur me veten,jo ishte furiose fare,po nxirrte tym kot duke shkaterruar cdo gje te thyeshme ne ate dreq hoteli qe po rrinte. Ekzistonin vetem pjeset e thyera te abazhurit,te pjatave. Karrige te sakatosura dhe rroba te grisuara. Dukej sikur dhomen e kisht pershkuar nje uragan.

Ishte e pabsueshme sesi nje grua aq e vogel arrinte te bente gjithe keto deme.

Nga gjithe ajo zhurme erdhi dhe pronari I hotelit dhe e kercenoi per te marr policine po ajo ja mbylli gojen duke I thene qe te mbante fort gruan ne qofte se nuk donte qe ta merrrte vesh per dashuren qe I kishte dhuruar nje hyrje ne kete hotel.

Ai u largua me bishtin nder shal dhe nuk u kthye me,madje nuk dergoi as pastruesen deri sa Kristali iku. Ndonjehere se dinte pse dreqin harxhonte kot kohen duke kerkuar te dhena per keta lloj personash.

Ishte ne dyshim duhet te shkonte tek Tobiasi apo jo. Mbasi gjtihe atyre gjerave qe ndodhen plus qe ajo u tregua aq e dobet ja prishen te gjithe planin.

Por ajo nuk donte te kishte brenga te ngeluara pas dhe donte ta shikonte si ishte dhe kishte perpunuar nje plan akoma me te thelluar per ta takuar ate.

Pas nje xhiroje te gjate ne ajrin e nates nen shoqerine e nje kenge te mire dhe te henes,arriti te kthjllonte mendjen dhe te qetesohej vendosi te kthehesh ne ate hotel duke u ulur ne karrige,me kompjuterin perpara dhe ja nisi punes.

"Neser ne mengjes te presim rezultatet" I tha askujt dhe u shtri te flinte

~~~~~~~~~~~~~~~

U ngrit ne mengjes,mori te gjithe kohen e botes per te bere nje dush dhe u ul per te ngrene pak mengjes sepse nuk e dinte se kur do ishte hera e fundit qe do hante. Veshi nje fustan veror, nengjyre kafe te celur,nje pale sheshka dhe po priste.

Dera po bente ate zhurmen e cuditshme kur dikush po perpiqet te hyj me force sepse ne fakt ajo po ndodhte. As nuk e prishi terezine fare sepse po I priste,ne fakt po I priste me perpara por ska problem kjo donte te thoshte qe ata nuk ishin komplet idiot,plus trafiku eshte I cmendur ne kete periudhe te vitit.

Dera e guzhinesh u hap dhuneshem dhe ajo nuk levizi nga karrigia e saj por po vazhdonte te hante mengjes.

"Ti je Rebeka William?" e pyeti nje burre I madh ne moshe duke mbajtur ne dore pistoleten qe ja kishte drejtuar mbrapa kokes se Kristalit. Ajo u kthye me ngadale,e paturbulluar fare nga ajo cfare ai kishte ne dore edhe pse e dinte shume mire sec cfare ishte. Kishte fare shume pistoleta keto vite dhe madje kishte pesuar prej tyre por nuk I kishte frike,jo me.

Burri u cudit dhe I zgurdulloi shume syte,dhe nuk ishte I vetmi. Te gjithe ishin te cuditur nga kjo vajze e cmendur qe kishte vjedhur parate e tyre.

Ajo e kapi trupin e armes shpejt dhe doren tjeter e vendosi tek dora e tij e djathte duke ja mar armen.

Te gjithe te tjeret ja drejtuan armet asaj por e dinte qe askush nuk do I bente asgje,I kishte ne dore e gjithe ata,nga I pari tek I fundit.

"Hidhe armen" berrtiti nje burre me mjeker te rruarr me kujdes dhe me hunden si zhgabe. Zeri I tij ishte autoritar,por nje rebel nuk I nenshtrohet kurre diktatorit te tij.

Duhet te jesh I cmendur te ngaterrohesh me mafian keto kohe,por ajo nuk kishte cfare te humbte,plus qe koha ja kishte hequr ndjenjen e frikes dhe ishte me shume e lajthitur se normalja.

Ajo ngriti duart lart kur kishte mbaruar me ta kontrolluar dhomen dhe skishte arritur ta gjente personin qe kerkonte.

Dreq ai nuk ishte aty.

Arma u rrezua nga dora e saj dhe ajo tha "Nisemi djema te takojme bosin tuaj!" dhe me pas ndjeu dicka ti ngulej ne qafe qe I turbulloi mendjen dhe e vuri ne gjume. Epo Bostoni do vij me shpejt ne qofte se fle pak gjume mendoi perpara se te humbte konshiencen.

Eshte pak e skurter por nuk e lija dot pa bere se duhet te plotesoj pjesen tjeter. Kjo Kritali eshte bere manjake fare,po me pelqen me shume tani sesa kur ishe adoleshente.