Asla bitmez denilen bir acıydı ihanet. İhanet edilen olmak şu kısacık insan ömründe asla unutulamaz bir deneyim olarak yer etmişti insan hayatında hep. Özellikle en güvendiğiniz; sonsuza kadar sevmeye, korumaya yemin ettiğiniz kişi tarafından ihanete uğramak daha acıydı. Ama belki de ihanete uğrayan kadar ihanete uğratanın da canı yanardı. Özellikle canından çok sevdiği birine ihanet etmişse veya kocasına ihanet ederken suç ortağı olan doyumsuzca arzuladığı adam, onu kocasının kollarındayken gördüğünde...
Jungkook, mavi gözlü Taehyung'un içindeki üzüntüyü hissediyordu. İçinde yoğun acı ile kalbini tutmuştu. Kocasının kolları arasında iken suçluluk duyması çok garipti. Bu hayattaki en kötü suçluluk duygusuydu. Doğru olanı yaparken yanlış hissetmekti bu. Çünkü Jungkook kocasına ihanet ettiğini bile bile, bu duygu onu yaralasa da mavi gözlüye de ihanet etmiş gibi hissediyordu.
Kahverengi gözlü Taehyung Jungkook'un acısını kollarında kıvranan eşine bakıp fark ettiği anda yerinden doğrulmuş ve nefretle mavi gözlüye ulaşmıştı. Nasıl olur da biricik eşini, ona ait olanı almaya gelirdi bu sahte şeytan? Ayaklarını sanki tüm evi sarsarcasına yere bastırarak mavi gözlü şeytanın yanına ulaştığında onun her zerresinden tiksindiğini belli edercesine bakıp yakalarına yapışmıştı kahverengi gözlü âşık.
Sevdiğini korumak için elinden geleni ardına koymaması gerekiyordu artık. Gerekirse bu şeytanı kendi elleri ile boğmalı, def etmeli idi hayatlarından. Jungkook'un kocaman bir kalbi olabilirdi ama o kalbin tamamı kocası olan kahverengi gözlü aşığa ait idi. Ellerini mavi gözlünün canını almak için mavi gözlü şeytanın boğazına sardığında, tırnaklarını şah damarını yırtmak ister gibi boynuna batırdığında da işte tam olarak bu yüzden zerre kadar suçluluk hissetmiyordu.
Jungkook onun canı yanınca istemsizce çığlık atmıştı ama iki Taehyung birbirinden nefret etmekle o kadar meşguldü ki Jungkook'u duyamıyorlardı. Jungkook'un acısı ikisi birbirine zarar verdikçe katlanırken ikisinin nefreti daha doğrusu kıskançlıkları sevgilerinin önüne geçmişti.
Kahverengi gözlü omzundan itelenip dengesini koruyamayıp sırtını karşı duvara vurduğunda işler çirkinleşmiş yumruk yumruğa girmişlerdi âşık beyefendiler(!). Jungkook zorla ayağa kalkıp aralarına girmese duracakları da yoktu. "Yeter!" diye bağırırken acıyla ağladığında anca anlamış olan ikili hemen Jungkook'a sarılmıştı. Jungkook çok yorulmuştu. Bu iki adamın kısa süreli de olsa etkili kavgası onu şimdiden yıpratmıştı.
Neden sadece kocasına sahip olamıyordu. Ona herkesten daha çok alışmıştı ama diğer Taehyung tüm kalbini alt üst etmişti. Neden ikisi bir kişi olamıyordu? Birbirlerinden hep nefret etmelerine rağmen Jungkook'un ikisine de ihtiyacı vardı. Bir kere ruh eşin ile ilişkiye girdiğinde bir daha çözülmemek üzere bağlanıyordun ve Jungkook dün gece mavi gözlü Taehyung ile de bağlanmıştı artık. Bağ henüz kocası ile olduğu kadar güçlü değildi ama yine de oradaydı.
Jungkook'un ağlamaları sakinleştiğinde mavi gözler görüş alanına girmiş ağlayan gözlerine öpücükler bırakmıştı. Bir yandan da omzundaki kocasının minik öpücükleri onu mayıştırıyordu. Neden iki taneydiler? Bir tanesi bile Jungkook'un kalbi için fazla iken neden iki taneydiler?
Jungkook minik mırıltıları ile iki Taehyung'u da kendine çevirdiğinde ikisinin de aynı olduğunu bir kez daha anlamıştı. İkisi de eşit sevgi ile Jungkook'a bakıyordu. Jungkook kafasını önüne eğip kocasına ne diyeceğini düşünmüştü. Nasıl açıklayacaktı mavi gözlü olanla seviştiğini? Kocası bunu asla kabullenmezdi. Tanrım, yatağı aleve vermişti ikisinin o yatakta seviştiğini anladığı için! Jungkook kendini nasıl açıklardı?
