Gewoon Gelukkig Zijn

Zonsverduistering

MAART

Er zijn dingen gebeurd. Er zijn dingen beter geworden. Voor 2 mensen heb ik het idee dat ze wel om me geven. Ik vind weer iemand leuk. En ik ga het niet verpesten. Ik ga het niet opgeven.

Maar toch. Altijd als ik gelukkig ben dan wil iemand dat wel kapot maken. Ben ik dat niet, dan is het wel iemand anders. Blijkbaar gunnen mensen het me niet om gelukkig te zijn. Ik wil gewoon gelukkig zijn. Ik word weer verdrietig als ik merk dat ik nooit echt gelukkig kan zijn.

Ik ben verliefd. Ik heb eindelijk iemand gevonden. Hij vind me ook leuk. Maar iemand wil dit kapot maken. Er is iemand die zegt dat ik zijn leven kapot maak. Dat ik egoïstisch ben. Dat ik gemeen ben. Dat ik nooit om iemand geef. Dat ik het niet verdien. Dat ik het uiteindelijk allemaal verpest en een grote fout maak en uiteindelijk helemaal alleen zal eindigen.

Maar hoe ben ik egoïstisch? Is er in de afgelopen tijd iemand geweest die om me gaf? Die wist wat er was? Die alles voor me wilde doen? Die me begreep? Nee. Er was niemand. Ik was alleen. Er was niemand die echt wist wat er was. Of er ook maar iets van begreep.

Ik snap het niet. Op het moment dat ik eindelijk iemand vind die wel om me geeft, lijkt het ineens alsof ik iedereen in de steek laat. Hij laat het zo lijken. Maar waar was iedereen dan toen ik ze nodig had? Iedereen was met zichzelf bezig. Of met elkaar. Maar nooit met mij. Nooit ben ik egoïstisch geweest. Ik heb nooit over mezelf verteld. Ik ben er alleen voor anderen geweest. Hoe het met mij ging dat maakte niet uit. Want niemand boeide het Hoe het met mij ging.

Er blijft een zonsverduistering. Telkens als ik me goed voel dan word dat weer in de weg gezeten door iemand die niet wil dat ik gelukkig ben. Ik probeer het maar het lukt niet. Ik ben boos. Boos op hem. En verdrietig. Waarom laat hij me niet gelukkig zijn. Het is nooit goed. Hij verpest het altijd. Ik ben altijd degene die het verpest. Ik doe nooit iets goed.

Ik ga verder met mijn leven en hij komt terug. Ik focus op hem en hij laat me vallen. En als ik weer door ga dan word hij boos.

Ik lig in bed. Ik had een leuke avond. De muziek avond van mijn school. Ik had een liedje voor hem geschreven maar hij wilde niet komen omdat hij zei dat hij dan zou gaan huilen omdat hij me mist. Het liedje ging over mijn En zijn gevoelens. Het is een herschreven tekst van 'Mad World'

Dit is de tekst:
All around me are those stabbing faces, that happy faces, happy places.
Hoping every day to get that chances
of being okay, feeling okay.
Feeling tears coming up in my eyes
Please don't see it, please don't see it
Every talking filled with feeling sorry.
No don't worry, no don't worry.

And I don't know what I'm thinking, I don't know what I do.
And I don't know how to say it, even if you say you're good
I just want to be happy, I'm trying to be fine.
But im a little broken by this very very mad world.

Every second you're a little breaking
No one see's it, no one see's it.
Parents saying you're just overthinking
Make out fun there, just have fun there.
Hear some words in there, it drives you crazy.
Someone help me, someone help me
Please somebody save me from the monster.
That lives inside, lives inside me.

And I know that you are trying
to make everything good.
But you have made some choises that i've never understood.
I know that you are crying.
I know jou feel that pain,
The pain of being broken by this very very
Mad world.

Look at us showing our icecold smile.
Holding tears, holding tears
Each day waiting for the better times.
Feeling lonely, feeling lonely.
Looking back at things that made us happy.
Wish it came back, wish it came back.
Leaving all those feels and fears behind that
Happy face mask, happy face mask.

We all wanna make us happy, just wanna skip the feels
Only talking about what happend, never telling how it feels.
We Just want to make it perfect
But we're never gonna reach
Cause we're all a little broken by this very very mad world.

Zodra ik thuis was kreeg ik allemaal appjes van hem. Hij vraagt waarom ik zo egoïstisch en gemeen ben omdat ik de jongen die ik leuk vind heb meegevraagd. Maar hij wilde niet komen toch? Mag ik dan niet gelukkig zijn als ik het niet met hem kan zijn?

Waarom laat hij me niet met rust? Waarom moet hij alles altijd weer verpesten. Ik ben blij. Ik heb het leuk. Maar dat mag niet van hem. Alsof ik zijn bezit ben. Zijn speelgoed waarmee hij kan spelen wanneer hij er zin in heeft.

Nee. Dat ben ik niet. Ik wil dit niet meer. Ik wil opnieuw beginnen. Ik wil niet meer in deze situatie leven. Laat me los. Ik wil gelukkig zijn.