ÜVEY ABİM

5.Bölüm:Çocuklarımın Annesi

Beni öpmek üzereydi...
Tam gözlerimizi kapatmıştık,dudağı dudağıma değmek üzereydi ki durdu...
Nefes aldı hala gözleri kapalıydı.
Sonra fısıldayan bir sesle
:Deniz git burdan...
Dedi.
Hemen gözlerimi açtım ve hızla salona döndüm.O az önce az kalsın beni öpecekti!
Kendime gelmeye çalıştım tüm gece.Gece sonunda sona erdiğinde ve konuklar yan eve uğurlandığında annem ve Mehmet bey odasına çekildi.
Kerem de bana
:Annenle konuştuk Denizim bir haftaya kalmaz karım olucaksın.
Dedi.
Ve bana sarıldı.Ardından o da odasına çekildi.Ben Can'a bakıp bakmamak arasında kalmıştım.Onun yanına gidince birbirimizden uzak duramamızdan korkuyordum.
Bunun için ben de odama çekildim.Güzel bir duş aldım ve pijamalarımı giyip yatağıma uzandım.
Olanları düşündüm....
Kerem'le gerçekten olmak istiyor muyum onu düşündüm....
Can'la neredeyse öpüşücek olduğumuz anı tekrar tekrar düşündüm...
Üniversite hayellerimi düşündüm.....
Evlenirsem üniversite hayalime ne olacağını düşündüm....
Ve bunları düşünürken uykuya daldım...
************************************
Sabah saat sekize doğru uyandım.
Gerindim ve bir duş alıp şunları giydim.
:
Bir an parmağımdaki yüzüğe gözüm takıldı ve olanları düşündüm.Ama sonra toparlandım.Kerem'i bugün bir kenara çekip konuşacaktım.
Bu planı aklıma koydum ve odamdan çıkıp yemek salonuna doğru ilerledim.
Herkes oturmuştu.
Ben de oturdum ve çıt çıkarmadan bir şeyler yemeye başladım o sırada annem
:Keremcim,Denizcim bugün ikiniz gidip mekan bakıcaksınız.
Dedi.
Aslında bu Kerem'le yalnız konuşmak için iyi olabilirdi.
:Tamam.
Dedim.
Yemek bittikten sonra Kerem izin istedi ve beni elimden tutup masadan kaldırdı.
Birlikte dışarıya çıktık ve arabaya bindik.
Şoför bizi mekanlara teker teker götürücekti.
Fırsattan istifade
:Kerem bir şey sorucam.
Dedim.
Kerem pişkince
:Sor aşkım.
Dedi.
:Evlendikten sonra ne yapmayı planlıyorsun?
Dedim.
:Tabi ki seninle birlikte İstanbul'daki evlerimden birine yerleşmeyi,sonra da baba olmayı.
Dedi.
:Ne kadar sonra  mesela?
Dedim.
:İstanbul'a gider gitmez mesela aşkım.
Dedi.
:Tabi baba olursun da o sonra planlarını daha daha daha da sonraya ertelesek.Yani sen 23 olabilirsin belki ama ben daha 18 im.
Dedim.
:Aşkım aile olmak istiyorum hemen.Ben işten gelince babam geldi diye karşılanmak istiyorum.
Dedi.
:Ya benim işim ne olacak?Ben de iş sahibi olmak istiyorum.
Dedim.
:Aşkım evinde otur işte kraliçeler gibi.Sosyete partilerine katıl.Partiler düzenle bebeklerimizi büyüt.
Dedi.Onun bu tavrı canımı çok sıkmıştı.
Tam cevap vericektim ki ilk mekana gelmiştik.
Mekan güzeldi.70 kişi rahat alırdı.Bir salondu.Renkler hoşuma gitmişti.
:Bu yer iyi.
Dedim.
:Sen öyle diyorsan tamam.
Dedi Kerem ve kısa bir süre içerisinde arabaya geri döndük.Tam konuşucaktım ki annem aradı.
:Anne biz mekanı bulduk.
Dedim.
:Hah iyi kızım süper.Gelin eve şimdi ikramlıkları ve hizmetçi sayısını konuşalım.
Dedi.
:Tamam.
Dedim ve telefonu kapattım.
:Kerem ben okumak istiyorum!
Diye bodoslama konuya girdim.
:Aşkım sen çok güzel ve genç bir anne olucaksın bırak boşver bu işleri!Paramız var pulumuz var bol bol sen harcamana bak!
Dedi.
Çok sinirliydim.Eşit olmadığımızı ve sadece çocuk doğurmakla yükümlü olduğumu mu iddia ediyordu bu herif!
Cevap vermedim ve sinirimi içimde tuttum.
Eve gittik ve bir kaç ikrama ve pastanın aromasına ve 5 hizmetli çalışmasına karar verildi.Ardından annemi kenara çektim.
:Anne ben sanırım evlenmek istemiyorum!
Diyiverdim.Annem şaşkın ve sinirlice
:Bu ne kepazellik genç hanım!Evlilik bir oyuncak değildir!O senin nişanlın ve akrabalarımız ve arkadaşlarımız da bunu göype biliyor!Yoksa başka biri mi var!Bu ne rezillik Allahım!
Dedi ve sinirle ekledi
:Yarın o imzayı atıyorsun küçük hanım!Kerem'in karısı,çocuklarının anası olucaksın!Şimdi arıyorum belediyeyi!
Dedi ve telefonuna yeltendi.
Ben de dolu gözlerle odama kapandım.
Düşüncelerimle yalnız kaldım.
Kendimi tutamayıp ağlamaya başladım.
Acaba bundan sonra ne yapacaktım?
Can'ı düşünmediğim tek bir an yoktu.Elimi dudağıma götürüp o anı tekrar düşündüm.
Tam o anda kapı tıklandı.Gelen Can'dı
Yanıma geldi ve oturdu.
Üzgün olduğumu ve ağladığımı görünce hemen elleriyle göz yaşlarımı sildi ve bana sarıldı.
:İyi misin?
Dedi.
:Sen 18 yaşında karın olsaydı okumasına ve hayellerini gerçekleştirmesine engel olup çocuk doğurması için zorlar mıydın?
Diye bir soruyla cevap verdim.
:Tabi ki hayır!Ben karım ne isterse onu yapsın isterim.Hem 18 yaşında doğurmak nedir ya!?
Dedi sinirle.
:Ben neden seninle değil de onunlayım o zaman?
Diye ağzımdan çıkıvermişti sözler.
Can geri çekildi ve burnumu burnuna yaklaştırdı.Sanırım bu sefer gerçekten öpecekti....
Ancak şöyle dedi;
Bunu sen seçtin güzelim.
Ve sonra odadan çıkıp gitti.
Beni o da bırakıp gitmişti.
Ama haklıydı...
Hayatımı karartacak bir imza atacaktım yarın....