Bir asosyalin günlüğü

Ortaya karışık: yaşasın asosyallik

Merhaba, ben bir asosyalim evet asosylim her türlü sosyal medyada eli kolu olan bir asosyal hemde!

Tamam ortaokula kadar bütün işler tıkırındaydı. Okulun popisi ben şimdi nasıl olduda bu böyle oldu anlamadım açıkcası.

okulda tek konuştuğum canlı yeni doğan yavru köpekler. 9 tane var ve birbirlerine sakso çekiyolar. sanırım o şeyleri meme sanıyolar olsun çocuk daha onlar bilmezler büyüdüklerinde utansınlar.

Ha asosyalliğimden bahsediyodum değil mi? Evet

Lisenin ilk gününü hatırlıyorumda tamamen bir hüsrandı sanırım söylediğim tek şey "adım öykü" onuda 2-3 kere tekrar ettim hocalarla tanışırken başkada bi şey konuşmadım. Evet. Okuldan eve evden okula git gel yaşadım 2 hafta ve okul benim için hiçbirşey ifade etmiyordu. Okulda geçirdiğim 8 saat boyunca tek yaptığım faaliyet tuvalete gitmek olan bi insandan sosyallik beklemeyin zaten ya.

İki hafta o okula gittim ama kimseyle konuşmadım konuşmak ne kelime gözlerine bile bakamıyodum ki zaten baktığım an heycanlanıyordum.

İnsanlar benimle konuştuğunda heycanlanıyorum neyapıyım hiç unutmam bikeresinde birisi AVM nin önünde beklerken gelip saati sordu bende adama mal gibi gülümseyip yok uyumuyo gözlerimi dinlendiriyorum demiştim adamcağızda korkup kaçmıştı haliyle.

Ve 2 hafta sonunda nakilim başka okula çıkmıştı ve ilk defa ailemden ayırılıyordum ve bu benim için büyük bi gelişme. Valla.

Neyse vardık okula kapıdan gidiğim gibi bi tiksinti hissettim okulu sevmemiştim. Evet sevmemiştim. Ama o tiksintinin nedeni ayak kokusu olabilirdi yurtta ki herkes kapının girişinde ayakkabısını çıkarıyordu aman tanrım o kokunun haddi hesabı yok ya. Şimdi her katta 12 oda olsa, 3 katlı binada 36 oda yapar, her odada ortalama 5 kişi kalıyo desek 180 kişiii!!! Yahu düşünsene yurta her girdiğinde 180 çift ayakkabının kokusu seni bekliyo oohooo!!

Gidip en dağınık odaya yerleştikten sorna dolaşmaya karar verdim çünkü odada kimse yoktu lan nerdeydi bunlar!

Yemek saati gelmişti, yemekhaneye gittim korkuyla o kadar insanın içinde yalnız olmak korkutuçu bişey nereye oturacaktım, ve kiminle oturacaktım bu soruşar beynimi parçalarken girdim yemekhaneye. Kimsenin yüzüne bakmadan yemeğimi alıp masanın bir köşesinde yerken "aman tanrıımmm" biri kafama çorba döktü yaa! 11. Sınıflar lan! ne diyceğimi bilemedim çok utandım sen zar zor yemekhaneye gir bide kafandan aşağı çorba döküp gülsünler yok artık!! En ezik halimle " önemli değil " dedim ve gözlerine bakmadığım için görmedim kimin yaptığını bu yüzden kin de duyamadım. Evet. Zar zor birine lavabonun yerini sormak için cesaretimi toplamaya çalışırken biri bana lavabonun yerini gösterdi " hey o lavabonun yerini gösteren kız!! Adını bilmiyom ama seviyom seni çok makbüle geçtin haa!!"

Neyseki okulda 24 saat sıcak su varmış. Sanırım okulun tek sevdiğim kısmı bu olabilir.