· Red Moon · (Ch7)

5 1 0
                                    

· Συνήθως αυτό που με βοηθούσε να ηρεμώ και να ξεχνάω τα προβλήματα μου ήταν η μαγειρικη. Εννοείται πως σε όλο αυτό συμπεριλαμβάνεται και η απολαύστικη μυρωδιά και γεύση του φαγητού ύστερα. Έτσι αποφάσισα να μαγειρέψω, θα με βοηθήσει να εκτονωσω τα νεύρα μου και να καθησυχασω τον εαυτό μου ότι όλα ήταν φυσιολογικα και πως απολύτως τίποτα δεν έτρεχε.

Αφοσιωμενη στην διαδικασία δεν τον άκουσα να κατεβαίνει τα σκαλιά και να έρχεται πίσω μου, μπορώ να θεωρηθω και απόλυτα Αφελης.
"Βλέπω με προσέχεις" είπε και χαμογέλασε πλατια με την τρομαγμένη αντίδραση μου καθώς δεν είχα συνειδητοποίησει πόση ώρα στεκοταν πίσω μου και με παρατηρουσε.
"Είσαι εντελώς τρελός; παραλίγο να τα ρίξω όλα κάτω, στο λέω θα τα καθαριζες"
Πλησιασε αρκετά στο πρόσωπο μου κοιταζοντας με στα μάτια, το καστανό του χρώμα τώρα φαινόταν πράσινο με μικρές στάλες από μαύρο και μια σχισμη από μελι που χρωματιζαν το βλέμμα του.
Κόλλησε το σώμα του στο δικό μου και με τα δύο του χέρια κράτησε την μέση μου.
Ξαφνικά η ανάσα μου έγινε πιο γρήγορη και αισθανόμουν την καρδιά του να χτυπάει δυνατά λόγο το τι απειχαμε μόλις ελάχιστα χιλιοστα ο ένας από τον άλλον.
"Τ-τι κάνεις;" κατάφερα να ψελισω. Είχα παγώσει ολόκληρη όλο αυτό ήταν τόσο καινούριο για μένα, μέχρι εκείνη την μέρα είχα συνηθίσει να τον φωνάζω αδερφό μου και ποτέ δεν τον είχα σκεφτεί αλλιώς. Τι σκατά είχε αλλάξει;

"Είναι κακο; απλά ήθελα να δοκιμάσω" είπε, κόλλησα για λίγο. Ύστερα έβαλε ελάχιστη δύναμη στα χέρια του, που ξεκουραζονταν στη μέση μου για αρκετή ώρα, και με μετακινησε λίγο πιο δίπλα ώστε να έχει ολοκληρωτική θέα στο μπολ με το μείγμα και βούτηξε μέσα το δάχτυλο του για να δοκιμάσει.
Φάνηκε πολύ ευχαριστημένος από την γεύση και επίσης ιδιαίτερα πεπεισμένος ότι το έκανα για "να τον προσέξω" όπως είχε πει.
"Πρέπει να σου μάθω να μαγειρεύεις" είπε και γέλασε και για λίγο ένιωσα ευτυχισμένη. Ακούστηκε σαν τον παλιό καλό εαυτό του, όμως πρόσθεσε..
"πρέπει να σου μάθω πολλά, τώρα που θα έχω την ευκαιρία" χαμογέλασε πονηρά για άλλη μια φορά γιατί ήξερε πως με άφηνε απλά να απορώ και να βράζω μέσα στις σκέψεις μου. Είχε βάλει σκοπό να με τελειώσει; Το κεφάλι μου θα έσπαγε από υπερβολική ανάλυση των πράγματων αν σύντομα δεν μάθαινα τι ετοίμαζε. Γιατί σίγουρα, για να φέρεται έτσι. Κάτι ετοίμαζε.

Μέσα σε λίγα λεπτά είχε ετοιμαστεί και ήταν έτοιμος να βγει. Η λευκή μπλούζα του τονιζε τόσο ωραία τα χαρακτηριστικά του και οι μπούκλες στα μαλλιά του ξεχυνονταν σε όλο το κούτελο του.
" Θα βγω τώρα, μην με ρωτήσεις με ποια και που, ο,τι θέλεις πάρε με τηλέφωνο" Πήρε τα κλειδιά του και εξαφανίστηκε. Όμως αυτό που με προβληματισε περισσότερο ήταν το γεγονός ότι ποτέ δεν τον ρώτησα λεπτομέρειες για το που και με ποιον ήταν. Δεν με ένοιαζε εξάλλου.
Η ίσως τώρα με ένοιαζε με "ποια" θα έβγαινε. Αυτό ήταν το πρόβλημα..
Οι ώρες περνούσαν ατελείωτα και εγώ καθόμουν και έβλεπα ταινίες περιμένοντας απλά την ώρα που θα γυρίσει. Μήπως και καταφέρω να ακούσω κανένα νέο από την νέα του κατακτηση.

Σκέφτηκα και εσφιξα το σαγόνι μου. Ενώ στην πραγματικότητα έπρεπε να είμαι ενθουσιασμενη για εκείνον, ένιωθα κάθε άλλο εκτός από ενθουσιασμό.
Και ίσως το άγχος μου και οι σκέψεις μου με βασανιζαν τόσο που κατέληξα να κάνω κάτι που δεν έπρεπε, και σύντομα το μετάνιωσα..

Has llegado al final de las partes publicadas.

⏰ Última actualización: Jul 10, 2019 ⏰

¡Añade esta historia a tu biblioteca para recibir notificaciones sobre nuevas partes!

· Midnight Clock ·Donde viven las historias. Descúbrelo ahora