პარასკევი / 7:00
" თინაა რას აკეთებ ჩემ ოთახში?" ახლად გაღვიძებულმა მარიმ შენიშნა მის გვერძე გაგუდულ თინათინს
" თინააა" დაყვირის ბოლო ხმაზე
" ჰა?" და თავი ამოყო ბალიშიდან
" რაგინდა თქო ჩემთან?" ეკითხება მარი
" მძინავს ვერ ხედავ?" იკითხა თინამ
" აუ ქალო გააჯვი ეხლა შენ ოთახში მალე ტანსაცმელზე უნდა წავიდეთ ამის თქვა იყო ერთი და მეორე თინათინის საწოლიდან წამოხტომის
" ვსო გავდივარ მალე გაემზადე " ყველაფერი ერთად მიაყარა მარის თინათინმა და თავის ოთახში გაიქცა
" ვერაა ეს ბავშვი რა " თავისთვის თქვა მარიმ" აუ 7 საათია უკვე ნახევარი საათი გვაქ წავალ გავაღვიძებ იმათ" თავისთვის თქვა მაკომ
" გოგო მალე გამო " ოთახში შემოყო თავი ნუცამ
" უი ადექით? კაი მაშინ გავემზადები და მოვალ " უთხრა მაკომ და ოთახი დატოვა ნუცამაც" მოკლედ ყველა აქ გდიხართ ასერომ წავედიით " თქვა მარიმ არტაცებით
" ეხლა მეეჩვენება თუ ეს გახარებულია დაჯე 7 საათზე ადგა " გადაუჩურჩულა მაკოს ნინიმ
" მგონი ერთნაირ რაღაცეებს ვხედავთ" თქვა მაკომ
" ანუ ჩემო პატარებო ხო ხვდებით რო თქვენი მესმის თქვენ წინ ვდგავარ საბოლოოდ" სიცილით თქვა მარიმ
" კაი შევიდეთ მოვედით ჰა " თქვა ნუცამ და შევიდა ელასთან
" ელა გამარჯობაა" ყველა ერთიანად მიესალმა
" გამარჯობათ გოგონებო " ღიმილით უთხრა ელაამ
" თქვენი კაბები მზად არის გოგონებო " უთხრა ელაამ და ყველას სათითაოდ დაურიკა თავიანთი ტანსაცმელი
" მადლობაა ძალიანნ დიდიი " უთხრა მადიმ
" არაფრის არაფრის ეხლა წადით გაემზადეთ " უთხრა ელამ და ყველამ დატოვა ოთახი
" მოკლედ პირველ რიგში უნდა ვიბანაოთ შემდეგ კაბებს ჩავიცმევთ შემდეგ მაკიაჯი და უკვე გასასვლელებიც ვიქნებით" თქვა მარიმ
" აჰა გასაგებიაა წავედით მაშინ " თქვა ნუცამ და ყველა თავის ოთახისკენ წავიდარამდენიმე საათის შემდეგ...
" ღმერთო ძალიან ვნერვიულობ არადა ჯერ სულ რაღაც 2 საათია " თქვა მაკომ
" აუ ჰო მეც ძაან ვნერვიულობ " აყვა ნუცა
" იცით ჯობს მაკიაჯი გავიკეთოთ ვეღარ მოვასწრეებთ " თქვა მარიმ
" აუ ჰო მართალია ასერომ წამოდით საგრიმიოროში" უთხრა ნინიმ და წავიდა