Ben vazgeçmemek nedir?onun kollarında öğrendim.Onu 2 yıldır seviyordum ama ben ona yaklaştıkça o benden uzaklaşıyordu,biliyordum ve hissediyordum.Onu bana bağlayan şey ne bilmiyorum ama onu seviyorum...
Tanışma hikayemiz şöyleydi,
Okulun ilk günüydü,arkadaşımla beraber kantine inmiştik ve sıra bekliyorduk bu hayatta en nefret ettiğim şeylerden biri sıra beklemek.(hiç sabırlı bir kız değilimdir)kuyruk o kadar uzundu ki bize sıra gelene kadar zil çalmıştı ve bir ders daha susuz kalmıştım.Çok sinirlenmiştim ve Merve'ye bağırmaya başlamıştım.Sınıfa doğru çıkıyorduk arkama biri dokundu Fırat.Arkama döndüğümde yakışıklı,esmer ve boncuk gözlü bir çocuk karşıladı beni...Gözlerimi onun gözlerinden alamadım bir süre boyunca çocuğun gözlerine baka kaldım.Sonra bana Merhaba adım Fırat Sizi kantinde çok sinirli gördüm.Şeyy lütfen bu suyu al?Utandığı çok belli oluyordu.Utanmana gerek yok.Merhaba bende Eylül.Teşekkürler diyip suyu alıp kafama diktim çünkü hayvan gibi susamıştım.ve susadığım ve acıktığım zaman vahşileşiyordum.Çocuk öylece beni izliyordu.Ben suyumu bitirip Fırat gerçekten çok sağol ben acıktığım ve yaşadığım zaman vahşileşiyor olabilirim kusura bakma.Fırat gülerek fark ettim dedi.Bende ya neden gülüyorsun deyince;komiğime gitti dedi bende peki öyle olsun deyip uzaklaştım ve orda ona çok ısınmıştım...