Я бы улыбнулся, но нету ведь повода. ( I would smile, but there is no reason)

Κεφάλαιο 1 🌹

Βοβα: Αναστασία σήκω θα αργήσεις στο μαγαζί και η Άννα θα βρει το μπελά της.. [ έχει δίκιο, τι ώρα είναι;]

Σηκώθηκες και μπήκες στο μπάνιο άλλαξες και φόρεσες τα ρούχα που είχες για το "μαγαζί".

Βοβας:Αντε! Έχεις 10 λεπτά..

Αναστασία :είμαι έτοιμη... Πάμε! [Δεν τον κοίταξα ... Βγήκα από το σπίτι και κατευθύνθηκα στο αμάξι!]

Βοβας:Συγνώμη... Απλά δε θέλω να μπλέξει πάλι η Άννα... Είναι αδύναμη... Δε θα το αντέξει... [έχει δίκιο... Η Άννα δεν μπορεί την βία... Ούτε αντέχει το ξύλο...]

Αναστασία :Το ξέρω...[δεν είπα τίποτα αλλο]

Βοβας:Φτάσαμε... Ευτυχώς...[ η φωνή του είναι πιο ήρεμη] Πάνε μέσα θα είμαι στην είσοδο αν γίνει κάτι... Ξέρεις... [ξέρω!]

Αναστασία :Ξέρω! [χαιρέτησα τα παιδιά στην είσοδο και πήγα στο δωμάτιο που μαζεύονται τα κορίτσια... Ήταν μέσα ο Αλέξης.. Φακ..]

Αλέξης :Εισαι τυχερή! Ένα λεπτό ακόμα και θα περνούσαμε πολύ ωραία τα δυο μας! [ μου είπε και πέρασε το χέρι του γύρω από την μέση μου... Τον απεχθάνομαι αυτόν τον άνθρωπο...]

Αναστασία : спасибо! (ευχαριστώ!) [ δε θέλω προβλήματα...]

Αλέξης : Καλό κορίτσι! [ Μαλακα]

Έφυγε από το δωμάτιο ευτυχώς... Προσπάθησες να βρεις την Άννα...
Δεν ήταν στο δωμάτιο...

Αναστασία : Είδατε την Άννα;
[ δεν απάντησε καμια τους!]

Άνοιξε η πόρτα... Μπήκε μέσα ο Ιάσονας... Ωχ.. Με είδε...

Ιάσων : Εσύ μαζί μου! [εμένα κοιτάει;... Ναι..]

Αναστασία:Да! (ναι) [ τι με θέλει τώρα; που έμπλεξα πάλι;]

Ιασων: Ωραία...! Στο μεγάλο δωμάτιο..

Αναστασία : Με περιμένουν στο μπαρ.. Εκεί είναι η θέση μου... [ Φακ! Ρώσικα...]

Ιασων: Όπα εσύ μιλάς! [ πάει κάηκα...]

Αναστασία :Нет... Δηλαδή... [ δε θα ξανά μιλήσω...]