Κεφάλαιο 2 👕

85 6 1
                                    

Ανδρέας :Τελικά δεν είσαι και τόσο βαρια όσο νόμιζες ότι είσαι! [ μμμ οι πίτσες  αλλά λένε όμως]

Αναστασία : Εμμ... Ναι!

Ανδρέας : δεν εχω ύπνο θες να μου κάνεις παρέα; [ πφφφ θέλω! Αλλά δε κάνει...]

Αναστασία :Εντάξει... Απλα να δω την Άννα...

Ανδρέας : είναι με τον Ιάσων!! [ τον ξέχασα αυτόν... Αν πείραξε την Άννα θα τον σκοτώσω]

Αναστασία : για αυτό ακριβώς τον λόγο θέλω να δω την Άννα! Επειδή είναι μόνη της με τον Ιάσων... [ η Άννα και εγώ δεν έχουμε ολοκληρώσει στο ερωτικό κομμάτι... Ειρωνεία δουλεύεις σε ένα τέτοιο μαγαζί και εισαι παρθένα... Χαχ ναιιι!]

Ανδρεας: εντάξει!! Μην με δείρεις!

Αναστασία : δε μπορείς να καταλάβεις! Δώσε μου 5 λεπτά!

Ανδρέας : θα έρθω μαζί σου... Δε ξέρεις που είναι![ πφφφ έχει δίκιοοο]

Αναστασία : ναι, έχεις δίκιο!

Ανδρέας : το ξέρω! Λοιπόν αυτό είναι το δωμάτιό! Κάτσε να χτυπήσουμε πρ--- [ ούτε καν απλά μπες μέσα]

Αναστασία : Анна?

Анна : Σςςς κοιμήθηκε![ είπε και έδειξε τον Ιάσων]

Αναστασία : είσαι καλά; σε πείραξε;

Αννα: οχιι! Ήταν καλός... Απλά του τραγούδησα και κοιμήθηκε! [ ευτυχώς]

Αναστασία : θες να τραγουδήσεις και σε αυτόν; γιατί δε με βλέπω καλά! [ τον κοίταξα και του χαμογέλασα]

Ανδρέας : το άκουσα αυτό ! [ γλυκός και όταν θυμώνει]

Αναστασία : τεσπα κοιμήσου και εσύ... Πάω να μιλήσω με το αφεντικό μας!

Ανδρεας: Στο συρτάρι πρέπει να έχει ωτοασπίδες μερικές φορές ροχαλίζει...  [ κοίταξε την Άννα και της χαμογέλασε καθώς βγήκε από το δωμάτιό... Δλδ όταν θέλει γίνεται τόσο γλυκός...]

Αννα: спасибо!!

Αναστασία : λοιπόν τι άλλο έχετε να με ρωτήσετε;

Ανδρέας : μια πληθυντικός μια  ενικός... Αποφάσισε!

Αναστασία : εμμ ναι... Είσαι  αφεντικό μου.. Άρα πληθυντικος...

Ανδρέας :Μμμ προτιμώ τον ενικό...

Αναστασία : μάλιστα!

Я бы улыбнулся, но нету ведь повода.  ( I would smile, but there is no reason) حيث تعيش القصص. اكتشف الآن