His Possession 1: Wife's Annulment (COMPLETE)

Chapter 8.

Chapter 8

Tulala at hindi maka usap ng matino si Ivan simula ng matapos ang pagtitipong naganap nung isang gabi. Hindi nawala sa isip niya ang nangyari at sinabi ni Dawn sa kanya.

Flashbacks..

Ng mawalan ng ilaw, agad hinanap ng presensiya niya si Dawn, nag usap muna sila saglit at nag tangkang umalis ngunit agad itong nahanap ni Ivan. Dinala niya ito sa pintuang una nahagip ng mga mata niya.

"No Ivan! Not in this room! Damn you!"

He just shrugged his shoulder and gripped Dawn's hands, wala namang mababakas na sakit sa maamo nitong mukha. Ipinaksi lang nito ang kamay ni Ivan.

"Let's talk. Dalawang beses mo na akong pinapaasa Dawn. Talaga bang wala na?" Tinitigan lang siya ni Dawn ng matiim sabay lakad ng dahan dahan.

Pinasadahan naman ni Ivan ng tingin si Dawn mula ulo hanggang paa..

She's indeed a goddess of goddesses. A dangerous goddess you don't want to encounter.

"You want to talk? Then let's fucking talk."

Kumuha ito ng mauupuan niya at umupo sa tapat niya.

"Pinapaasa? No. I didn't gave you a crashed hope. Ng ibigay sayo ang USB ko, maling lokasyon ang andon. You're blaming me? Why? Dahil sa lecheng USB nayon?"

Tila bumalik ang dating Dawn na kilala niya ngayon. May emosyon ito at parang nakikipag argumento lang at ayaw nagpa awat.

"The fact that you still postponed our meet up. Parang nag bigay ka lang ng isang bagay na sira sa isang tao para siya ang mag tatapon para sayo. Dawn, I Just want to see you again. I just want to talk to you. Pero bakit parang pati yung paki-usap kong mag kita tayo at mag usap, bakit pati yun ipinag kait mo Sakin? Dawn, I'm still your husband. Wala na ba talaga? Kasi kahit ayaw mo na. Hinding-hindi ko pipirmahan ang Annulment na yon. Akin ka hanggang sa mapagod ka. Akin ka na ng makita kitang inaakbayan ni Kiro and that was your 15 years old. I did everything I could just to get you from him. And that was your 18 years old when you were married to me. 18 years ago I made a promise in front of the church while you still walking toward me.. Akin ka na ng tignan mo ako 15 years ago. Akin ka na ng wala kang ginawa nung inagaw kita kay Kiro. Akin ka na ng ikasal tayo. At akin ka parin kahit hindi mo na suot itong singsing" Inilabas ni Ivan ang singsing ni Dawn ng magising si Ivan na wala na sa tabi niya si Dawn.

That was his first time he felt nervous, takot na takot siya noon ng mawala si Dawn sa bahay nila.

"Ano? Tapos ka na sa mga pansusumbat mo? Ivan wala akong pakialam kung pano mo ako naagaw kay Kiro, kasi in the first place, walang kami non. Wala kang naagaw. Maybe yes 18 years ago ng ikasal tayo. But ask me in 26 years. Kung may nag bago ba. Di mo kaya? Bakit? Takot ka sa isasagot ko? Tanginamo pala eh. Minahal kita tapos anong isusukli mo? Pasa tapos sakit ng katawan? Nambabae ka pa harapharapan? Dinungisan mo pa pati bahay at kwarto. Alam mo ba Naka dikit don sa itaas ng kama natin noon? Our goddamn wedding picture. Tapos may kinántot kang pang babae don? Galing mo."

Nakatitig lang si Ivan kay Dawn sa mga binitawan niyang salita, tila ba tumigil ang pag inog ng mundo niya. Ultimo parang lahag ata ay nag pa-flashback. Lahat ng pasa nito sa braso.

Sugat sa bibig. Dugo sa labi o kilay. Iyak nitong tama na.

Kumilos ang kamay niya para punasan ang luha'ng tumutulo sa mga mata nitong 24 years ng tinatago ang totoong nararamdaman.

Ngunit tinapik lang ito ni Dawn at siya na mismo nag punas ng luha niya. Kinakabahan siya baka tuluyan ng hindi bumalik sa kanya si Dawn. At masaklap pa, baka mabalitaan nalang niyang imbitado siya sa kasal nito sa ibang lalaki.

Yun ay kung pipirmahan niya pa ang Annulment papers.

"Mas maganda na din sigurong alam mo kung bakit hindi kita kayang patawarin kaagad, kung bakit ayaw ko ng bumalik sayo. At atat na atat na akong makawala sayo at magamit ko ang apilidong Riauànna."

Nag lakad ito sa sentro ng kwarto at pumunta sa lamesahan.

May kinuha itong maliit na babasagin na bagay. Glass cube ang itsura nito at parang may kung anong bagay ang nasa loob.

"she's Dhenika Charice Kianna II Mercado Riauànna - Monteverde. My daughter. My 4 months old daughter."

Namumutla niyang kinuha sa kamay ni Dawn ang glass cube na may lamang bata na anak pala nila ni Dawn.

Naka ulit sa glass cube ang pangalan nito at kapanganakan ni Dawn sa kanya at pagka matay.

Dhenika Charice Kianna II Mercado Riauànna - Monteverde

Born in September 8, 20**

Died in September 8, 20**

Nanghihinang umupong muli habang titig na titig sa glass cube. Lumuluha ito at halatang nasasaktan.

"I cannot go back what we are before. They are things that we cannot do exactly like before." Nag angat ng tingin si Ivan sa kanya at tinignan siya.

Tumayo ito at niyakap ng mahigpit si Dawn. Hindi naman pumalag si Dawn sa yakap ni Ivan. Tama nga naman ito. Ipinagkait niya ang pag uusap ng gustong gusto ni Ivan.

"Please Dawn. I want you back. I—I. I am sorry about the baby.. Please Dawn, come back to me. I'd miss you Queen. Please, don't break me again. Let's start a new. Baby, please? I know she's still there. The Dawn I know is still inside, she's just in a cage of hurt and betrayal. Baby. Please" Paulit ulit niyang binibigkas ito na para nangungusap siya.

He was enchanting this words while hugging Dawn and at a same time while crying.

"Ivan, The Dawn you new can't go out in the cage anymore. The new Dawn now misplaced the key. And nowhere we can't find 'em. She already lost it"

Dawn whisper softly in Ivan's ear. Humigpit ang yakap nito sa kanya habang nakikiusap.

"No please Dawn. No. Please, no. I can't please. We can still make a duplicate a spare key of it. Please baby." Niyakap nalang pabalik ni Dawn si Ivan na umiiyak habang nakikiusap

"You can have and you can build a spare one. But things won't never be exactly the same, Ivan."

End of the flashback

"Fuck!" Napa tingin naman sila kay Kiro na balisa at parang ano mang oras ay parang tatae na.

"What the hell is happening to you two?"

Bumuntong hininga nalang si Ivan sabay alis.

Ganun din ang ginawa ni Kiro

"You goin?"

Tanong sa kanya ni Khan

"Queen"

Maikling sagot lang ni Kiro na halatang walang balak pag usapan ang nangyayari.

"What the freakin' hell? They left me freaking alone!"

Umalis na din ito at sumakay sa sasakyan pinaharurot nito ang sasakyan paalis.

-----------------------------------------------------------------------------------

continue..