82.

2 2 0
                                    

Mert öldürmüştü Bülenti. Kurtulmuş bu beladan. Ama Pelin ? Mert hemen münasip bir yerden aşağı indi. Kızlar kalıp gelen polislere olanları arz ettiler. Sonra Mert Pelini aramaya başladı. Akşam olmuştu.
Ara ara bulamamış delirmişti. Her kes karakolda oturup bekliyor.
Sonra birden dalların arasında Pelinin kıyafetinin bir parçasını bulur. Aşağı baktığında yuvarlanıp oraya çukura düştüğünü görür. Çukura iner ayıltmaya çalışır Pelini.
"Seni çok seviyorum. Senden ayrılmak istemiyorum. Nolur beni bırakma ! Nolur uyan Pelin. Uyan..." diyerek nerdeyse çığlık atıyordu. Ama Pelin uyanmıyordu. Aklına bir fikir geldi. Çukurdan bir şekilde çıktı. Sonra yakındaki gölden su getirip kıyafetinden yırtıp Pelinin yaralarını sardı. Birazdan Pelin uyandı. Mert çok sevindi. Ve ikiside çukurdan çıktılar.
Pelin olanları öğrendi ve üzülüceğini, sevineceğini bilemedi. Şimdi ormandan yola çıkmak tehlikeliydi. Sabahı beklemeyi karara aldılar.
Mert Peline sarılıp olanlar için özür diledi.
Pelin: Senin suçun mu Mert ?!
Mert: Evet ! Beni tanımasaydın başına gelmezdi değil mi ?
Pelin: Gelirdi... O da sevmediğim sigara içen pisliklerden biriydi işte. Belk...
Pelin birden şok olmuş gibi Mert baktı. Mert kendini gereksiz biri gibi hissetsede sustu.
Pelin: Yani... Sana demiyorum. Sen... gereksiz değilsinde benim için.?! Yani ama...
Mert: Bir önemi yok !
Ama Pelinin gözünde olmak Mert için her şeyden önemliydi...💔

Mücadele: Herkes değişebilir !Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin