Kendinle ve başkasıyla mücadelende başarıyı yalnız;
Sabr, azim ve sevgiyle kazanabilirsin !
O başarı sana istediğin değil, istemediğin, bilmediğin güzel sürprizleri sunar.
Mücadele insanı insan yapar.
Mücadele ederken bazı insanlar değişir... ❤️
Mert eve mutlu gelince Fuad ve Atıf hemen ne olup bittiğini sordular. Mert her şey anlatıp onları sakinleştirdi. Sonra Fuadda kızlara olanları söylediler. Onlarda Pelinin ağzından tek kelime alamayınca... Kızlar haber etmesi için Fuadı aramıştılar evvelden. Neyse. Mert akşam çıktı. Pelin ondan önce gelmişti deniz kenarına. Mert: Çabuk gelmişsin. Pelin: Sen istesende, istemesende gelecektim. Benden geçmişimi istiyorsun. Anlatıcam. Her şeyi. Mert mutlu oldu ve sakince oturup dinledi.
Pelin: Daha orta okulda. Aynı sınıfta okuyorduk. O zaman tanışmıştık. Sonralar ben ona karşı kendimde bir şeyler hissetmiştim. İlk önce bunu yakın arkadaşlık sanmıştım. Ama sonra... Hep onu görmeye onunla sohbet etmeye can attım. Onun gülüşü beni benden alıyordu. Onu gördüğümde yada onunla konuştuğumda gözlerim gülüyordu. Sonra her okul çıkışı arkadan ona bakıyor, mutlaka ona görüşürüz demek istiyordum. Sonra internet hesaplarımdan beni takip etmeye başladı. Çok mutlu olmuştum. İyiki onu tanımıştım. Hatta bana isim takmıştı. "Sweet'im" Tatlım. Ben o zaman neden bana böyle dediğini anlamamıştım. Kafam kendi sevgimle dolmuştu. Hayallerim ve her anım. Oyun oynarken, o konuşur ve ya gülerken ona bakardım. Kızlar bunu, hatta başka bir şeyide fark etmiştiler. Haberim yok ! Sonra bir gün okul çıkışı gezintiye gittik. Gül satılıyordu. Bizimkiler alıp getirmiş, kimisi sevdiğine ve Mert de bana verdi. Sevindim. Teşekkür ettim. Akşam derslerimi bitirip telefonumla kurdalanırken birden bana mesaj attı. Sonra kalp atıp "biraz sonra sana bir şey yazıcam beni bekle" yazdı. Ben de şok olmuş bir emoji atıp çıktım. Televizyona baktım. O sırada yine yazdı. "Şimdi sana sorucağım soruya ya evet yada hayır diye cevap vereceksin. Lütfen evet de ama." Bende tamam dedim. "Seni seviyorum Pelin. Seninle sevgili olmak istiyorum. Yalvarırım evet de yoksa ben dayanamam. Nolur, nolur" Bende şok bir halde odama gittim. Telefonun ekranına baka kalmışım. Benim sevdiğim adam beni seviyormuş da haberim yok. Ne yapacağımı bilmedim. Seviyorum işte neden olmasın dedim. Evet yazdım. Ne kadar sevindi. SENİ SEVİYORUM PELİNİM yazdı bana. Utandım. Yarın okulda tek kelime bile edemedim. Utancımdan şok oluşumdan. Ama arada bana bir şey veriyor benden bir şey istiyor ona bakmamı sağlıyordu. Sonra okul çıkışı ona gülümseyip görüşürüz 👋 dedim. O da bana gülümsedi. Ne güzel anı o... Sonra aynı masada oturduk, bir birimizle konuşmaya çalıştık, anlaştık. Sevgili olduk. Arkadaşlarımıza söyledik. Sevindiler. Hatta okulda en iyi sevgiliydik biz. 3 yıl sevgili olduk. 3 yıl. Bizim okulda hiç kimse bizim gibi sevgili olmamıştı. Hatta her kes bizim gibi sevgili olmaya çalışıyordu. Mert: Peki 3 yıl sonra ? Pelin: Daha sevgili oluşumuzdan 1 yıl sonra sigara içtiğini öğrendim. 2 yıl azap çektim. Sigarayı unutmasını istedim. Hayır yapamam dedi. Sebepi annesi ile babası ayrıldıktan sonra acıdan tesellisini sigarada bulmasıydı. Boş bir şey. Kızlar şu an bile bunu düşündüğüm için bana kızıyorlar. Ama ben yanlış yaptım işte... Mert: Pelin sonu çok mu kötü bu hikayenin ? Pelin: Devam edicem ben. Kötü mü iyi mi sen karar ver. Mert susup dinledi. Pelin: Sigara hakkında ne öğrendim. Hemen bir yere çekilip ağladım. Merti düşündüm. Daraldım. Ama direndim. Mücadele ettim. Ama kazanamadım sanırım. Mert sigarayı o kadar içiyordu kii... O sigara içtikce benim kalbim küle dönüyordum. Sonra sigara almak hatta satmak gibi fikir aklına gelmiş. Hiç kimseyi düşünmeden pisliklere bulaşmış. Sonra istenilen parayı ödemeğince annesi ve kız kardeşi ile tehdit etmişler. Bir şeylerin döndüğünüm farkındayım. Ama Mert ağzını açıp tek kelime demiyor bana. Sıkıntıdan çıkamayacağını düşünmüş. Bemi çağırdı okulun arkasına "seni çok seviyorum. Ama seni kendimle ateşe atamam. Sakın okukdan başkaları sevgili olduğumuzu bilmesin." dedi. Şaşırdım. Mert ne oldu dedim. Bana sarıldı. Bundan sonra hiç bir şey olmayacak ben sigara içmiyicem hatta. Ama içimdeki o kötü his beni terk etmedi. Mert ben hariç diğerlerine akşam saat 8 de okulun önünde olmalarını söylemiş. Bende bunu öğrendim. Hemen gittim. Mert okulun üstüne çıkmış. "Beni affedin" diyip bağırdı. Sonra kendini ordan aşağı attı. Pelin göz yaşlarını tutamadı. Elini yüreğine götürüp sıktı. Mert Pelini dinledikçe içi parçalanıyordu. Sanki sigaradan nefret ediyordu. Pelin: Elinde kanlı bir mektup vardı. Aldım okudum. Ne yaptığını, başına ne iş geldiğini, ölmesinin sebebini yazmıştı. Sonda "Herkesten özür dilerim. Hepinizi çok seviyorum. Son tavsiyem asla sigaranın birini bile ağzınıza almamanızdır." Yazmıştı. İşte 3 yıllık aşkın sonu buydu. Bir sigara hayatımı alt üst etti. 2 yılda ben; sigara içenlerin sayısının artığını duydum, Mertin sigara içerken bir fotosunu gördüm, sigara çeken erkeklere nefret duydum, sigara kokusu geldiğinde sinirlendim, yanında çocuğu, karısı ola ola sigara çekenlere yazıklar olsun dedim. Ve her defasında kahroldum. İçim acıdı. Ama beni anlayan olmadı. Mert Peline sarıldı: Seni incittiğim için Affet !!!
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Pelinin acı hikayesi. O bu hisleri hala yaşıyordu. Bunu yaşatan arkadaş gibi gördüğü Mertti. 😢💔💔💔
