PROLOGUE

28 7 0
                                    




I was a child way back then when I heard the word "you're mine!".
I didn't even take it seriously because I thought it just a joke.

I'm just 10 at that time, when the man approach me, he has a very manly Aura, which made me stop and look at him for a moment.

He is maybe in 20's , I don't know.
His pointed nose, deep brown eyes, and a long lashes and a perfect jaw that made me stare at him with so much affection.

The moment I saw him, I felt something, something I can't explain, he told me, he told me that I must continue my life but he always there to make an eye on what his. He'll be back at the right time, at my right age he said.

" You're mine! " He already marked me as his. I don't know, him , that's what makes me more curious, he left me dumbfounded and full of questions in my mind. and that's when it all starts.

Time and year's goes by, I'm already 15 at that time. Madalas sumasagi parin sa Isip ko yong lalaki nung 10 years old palang ako, dahil curious parin talaga ako kong sino ba talaga sya, at kong ano ang ibig nyang sabihin.

And I turn 18, marami naring nanyare, after those year's wala naman akong napansing kakaiba, maliban nalang sa napapansin o nararamdaman kong madalas ay may lihim na nakatingin o naka subaybay sa akin.

I don't know if it's just my imagination or it has something to do with that man 8 years ago?
Kasi hanggang ngayon ay wala parin talaga akong makuhang Matinong sagot.

Naging busy ako masyado sa pagaaral at dahil likas na may taglay akong kagandahan ay madalas ay hinahangaan nila ako, Hindi naman sa pagmamayabang Pero may taglay din akong katalinuhan.

Madalas ako ang pinanglalaban ng school namin sa Quizbee, at sa awa naman ng Diyos ay nananalo ako, madalas din ay sumasali ako sa pageant sa school and that's when I met him, my first suitor.

Nagtagal ng isang buwan ang panliligaw nya ngunit ang mas ikinagulat ko ay ang balitang na hit and run sya ng isang van, bigla nalang syang huminto sa panliligaw sakin, nung makalabas naman sya ng hospital ay mukang nilalayuan nya na ako. It hurts me, kasi buong buhay ko sanay ako na laging hinahangaan ,hindi binabaliwala , kaya nun ko lang nalaman yung feeling ng iniiwasan at parang wala kang halaga sa isang tao.

Hindi duon magtatapos ang lahat , Nasundan at nasundan pa ang mga nanliligaw sa akin but what's makes me curious ay lahat sila ay nilalayuan ako na para bang may nakakahawa akong sakit, parang takot na takot sila na madikit man lang sa akin.

What's makes me more curious and annoyed ay pati yung kaibigan kong lalaki na si Mark ay iniiwasan narin ako, Hindi lang yun, parang halos lahat na ata ng lalaking dumidikit sa akin kinabukasan lang ay lalayuan na ako na para bang dilikado akong tao, I can see a fear on their eyes, and the fuck! I don't know why!

I decide to talk to my friend, kahit ayaw akong kausapin ni Mark ay napilitan sya ,when he saw my tears. Parang nagaalangan pa sya at patingin tingin pa sa paligid.

I asked him why, what's happening, but I can see that he is afraid to answer me, And just like that he left me , he left me a word that makes my mind more curious.






A/N;

Guys, patikim palang po yan😂
Hope na magustuhan nyo, pagpasensyahan nyo na po yong mga errors and wrong grammar😂 , visaya po kc c author.

I allow you to comment here with your own opinion as long as it's not disrespecting me as an author. And oww by the way, itong istoryang ito ay pawang galing lang sa malikot na imahinasyon ko, wala po akong mga pinag gayahan and munting paalala mga ate at kuya,
" PLAGIARISM IS A CRIME! " 😂
kaya wag po itong bastang nanakawin, Oops🙊🙊🙊😂

Enjoy guys😇❤💕😘😘

YOU'RE MINEWhere stories live. Discover now