Het was allemaal nep.

148 8 7
                                    

Toen ik bijgekomen was begonnen ik weer met praten. "Hij ging vreemd het is gewoon kut!" Britt knikt. Ik begrijp het.. Ik lach een beetje met trotsheid. Ivana begon spontaan te huilen. "Ik ga terug naar huis". Ik schrok even. Maar stiekum ook blij want Britt is veel aardiger. Ik schrok even van mijn gedachtes. Boeiend. Ik sta op en ik plof weer neer. "Fuck my life". Er begon een geluidje van een sms'je van Ivana's mobiel. Ze las het en stond geschrokken op. "Ik ben morgenvroeg eindelijk weg hier!" Riep ze vrolijk. "Eindelijk?" Vroeg ik arrogant. Ze knikt "Ik haatte jullie allebei, ik haatte alles en ik miste me ouders ik zweer ik ben morgen hier weg". Ik zag het aan Britt ging z... Ja ze deed het, recht in haar gezicht PETSS. Ik lach haar hard uit.

"Je hebt 10 minuten om in te pakken en in de gang te slapen". Zegt Britt grof. Ivana begint met inpakken en liep gelijk naar de gang. "Ik wou der echt ophangen" zegt Britt heel kwaad. Ik knik "Ze is echt nep, zelfs een barbie is jaloers op haar". Britt knikt. "Ach, ze was toch lelijk" riep ze vrolijk. En we gingen weer stuk. Wel toevallig dat ze zweer gewoon er nog in zat, dat lag aan Britt.

Op Britt he.. Daar was ik altijd jaloers op, ze heeft mooi haar en is altijd populair enzo. Floep, me gedachten gaan weer naar Lucas. Ik wil hem aanraken, maar ook slaan. Hij is zo lief, maar toch een rotkind. Het is zo kut als je een 'ware' liefde vind. Het lijkt allemaal zo echt te zijn, maar het is zo nep als wat. Ik vergeet hem maar, hier zit het vol met leuke jongens en betere jongens als Lucas. Britt pakt me hand en sleurt me mee, ik zeg maar niks. We eindigden voor Lucas zijn kamer deur. En Britt klopt aan. Ik wil wegrennen maar ook blijven staan, WAT MANKEERT DAT DAN? Ik zou moeten rennen voor mijn leven. "Britt ik wi.."

En daar stond hij dan. "Wat wil je?" Vroeg Lucas. Hij was zo knap, en lief en omijngod. "Ik wi..l e-e-eh" stotterde ik maar uit. "Kom maar binnen hoor ehm Britt blijf je of?..". "Ik ga wel weg". En de deur ging dicht. Nu was ik echt opgesloten, naast Lucas, in zijn kamer. Ik voel me echt raar

Truth or lie'sWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu