I'm so upset that's why I decided to buy books para maibsan ang nararamdaman ko.
Pagpasok ko sa bookstore ay hinanap ko agad kung may The Rapture Book 2. Halos sampung minuto na ako dito. Ang sabi kasi ni Marry ay dito ko raw mabibili iyon kasi ubos na sa ibang bookstore.
Nilapitan ko na ang saleslady na nakatayo malapit sa cashier area para magtanong. Parang may hinihintay , nakasuot ng uniform na kulay navy blue na blouse at slacks na kulay black.
Nagliwanag ang mukha ko at pakiramdam ko ay parang naging hugis puso ang dalawang mata ko nang makita ang librong nakapatong sa counter.
"Excuse me" sabi ko. Kinuha ko ang libro.
"Yes ma'am?" Magalang niyang tugon then she smiled. I did not smile back though.
"Is this still available?" Without hesitation umiling siya.
"Ang gwapo ng nakabili ng book na 'yan ma'am kaso may anak na si sir" Bakas ang panghihinayang sa mukha niya kaya naman pala umiling agad dahil gusto niya yung lalaki pero wait , gwapo? Bakit tinanong ko ba?
"Oh...As in? Ubos agad lahat?" Malungkot kong tanong.
"Wait a minute ma'am. I'll try to ask if meron pa" suddenly , nabuhay ang kaluluwa ko. Sana please.
Bumalik ang saleslady.
"Wala na po talaga. Grabe , marami talagang addict sa The Rapture maam no?" Saleslady.
Mystery. A girl who named Lucia opposed her father's doctrines. She was so exhausted and suffocated of his taboos. Tinago siya ng ama at kinadehanan sa takot mabulgar lahat ng baho niya, ilang araw nawala si lucia sa kwarto. It still remain a mystery how she escaped dahil walang syang pwedeng daanan bukod sa pinto at maliit na bintana. Her father thought it's impossible without someone's help because she was frail and chained. If no one did , paano sya nakatakas? that's the last part of book one.
"Baka naman pwedeng akin nalang po. I'm sure di na iyon babalik" pakiusap ko sa saleslady.
" 'di po pwede ma'am eh. May na una na po kasi sainyo ma'am. Ang sabi ni sir saglit lang daw sya. Sinamahan niya kasi yung anak niya sa comfort room."
Nawalan na ako ng pag-asa. Ngayon lang kasi ako nagkapera nang bigyan ako ni papa kahapon. Umuwi sya at bumalik agad sa toril, sa pinagtatrabahuan niya.
"I promise he won't come back. I think na kalimutan na niya 'to" I'm so desperate.
"Ma'am sorry talaga pero----"
"Daddy , is that your book? Why is she holding it?" Nilingon ko ang bata sa likod ko. Naabutan ko pa siyang tinuturo yung hawak kong libro.
"Wait a minute mira. Lemme ask ate first , 'kay? " the kid nodded
Mula sa bata napunta ang mata ko sa lalaki. Ang weird nang tignan ko ang siya.
I rarely stare at someone but now I think staring at him for 120 milliseconds is too sinful. From his perfect shape of face , thick eyesbrows , pointed nose and to his red lips. It made me feel uneasy. All of a sudden I feel so inferior.
He also looked at me from head to toe. Shit! This is my first time feeling not comfortable wearing a simple shirt and denim shorts. Parang umakyat lahat ng dugo sa ulo ko.
"Are you done scrutinizing miss?" Suddenly , I feel so embarrassed. It feels like, a guilty potato caught stole a book.
"Excuse me ma'am, kunin ko lang po" saleslady. Shit. binigay ko agad ang libro sa sobrang kaba and then I walked out.
