İnstagram -Texting-

32

Sürpriiiiz! :)

▪ ▪ ▪

allwonderful : Kafanı kaldır Masal.

allwonderful : Gözünü hiç ayırmadan karşıya bak.

allwonderful : Dikkatli bak ama.

allwonderful : Tahminen orada bir yerlerde beni göreceksin.

▪ ▪ ▪

Kafamı dediği gibi ekrandan kaldırıp karşıya baktım.

İleride bir karaltı görüyordum fakat kim olduğunu anlayamıyordum.

Girişteki silüet tanıdık gelmiyordu.

"Ben hemen geliyorum." dedim yanımda içkisini yudumlayan Utku'ya.

Ardından ayağa kalkıp yavaş adımlarla çıkışa yöneldim.

Heyecandan kalbim hızlı hızlı çarpıyordu ve ben nefes alamıyordum.

Çıkışa geldiğimde etraf bomboştu.

Gerçekten boştu.

Uzaktan gördüğüm, gelirken gözlerimle takip ettiğim silüet bir anda kaybolmuştu.

"Nerede bu?" diye sızlandım huysuzca.

"Buradayım." sesini duymam ile arkamı döndüm.

Gördüğüm kişi kesinlikle tahminimin de ötesinde birisiydi.

"Sen?" dedim şaşkınlıkla.

"Ben?" dedi ve çarpık bir gülümseme attı bana.

TAM ŞURADA BAYILIP KALACAKTIM.

"Sen ciddi misin?" dedim şaşkınlığım devam ederken.

"Hangi konuda?" Resmen benimle eğleniyordu şu an.

"Sen hangi konu olduğunu biliyorsun bence?"

Derin bir nefes aldı ve yüzünü yüzümün hizasına getirdi.

"Evet, ciddiyim." derken nefesini hissediyordum.

Gözlerinin yeşili, gözlerimi esir alırken kendimi geri çektim.

"Tanıştığıma memnun oldum, Poyraz Yüksel." dedim ve gülümsedim.

"Ben zaten memnun olmuştum, Masal Kara."

Ardından kollarım boynuna dolandı.

Ve itiraf etmem gerekirse, bazı şeyleri yıkmayı uzaktan tek başına başarmıştı. Ve bu bana huzur veriyordu...

▪ ▪ ▪

SONUNDA.
Ne Alaz, ne Ekin, ne Utku... Hiçbiri değil, Poyraz'dı. İlk zamandan beri böyleydi bu. Umarım artık derin bir nefes alabileceğiz djwoduwiduwoksow.