Hâlâ şok içinde karşısında bekliyordim.Birden kendime gelip
"Sen ne diyorsun be.Ne arkadaş olması? Kafayı mı yedin?" dedim.Şimdi ise şoka giren ben değildim, oydu.Yüzünde sanki üzülmüş gibi bir ifade vardı.Yoksa gerçekten üzülmüş müydü?
"Ne, ne dedin sen?"
"Diyorum ki seninle arkadaş olmak istemiyorum.Beni rahat bırak tamam mı?"
"Ama, ama neden? Ben sana ne yaptım da şimdi bana benimle arkadaş olmak istemediğini söylüyorsun.Neden Merve?"
"Çünkü seni sevmedim, sevmiyorum hatta bundan sonra da seveceğimi düşünmüyorum. Sevmeyi bırak senden nefret ediyorum.Anladın mı artık? Bırak peşimi"dedim.
Sonra bir şey demesine bile fırsat vermeden, kızları beklemeden sınıftan çıktım ve okul bahçesindeki banklara oturdum.O sırada kızlar da yanıma gelmişlerdi.Konuşmak istemediğim için gidelim diye işaret yaptım.Kızlar da beni kırmayıp tamam dediler.Birlikte okuldan ayrıldık.Kızlara eve gitmek istemediğimi , bir yerlerde bir şey içmek istediğimi söyledim ve sonra hep birlikte bir cafeye gittik.Sinem o sırada garsonu çağırıp çay sipariş verdi.O sırada Sinem
"Merve konuşmak istemediğini biliyorum ama sence ayıp etmedin mi be?"dedi.
Dalgın olduğum için dediklerinden çok bir şey anlamıyordum.
Sinem bir daha başlamıştı konuşmaya
"Merve, sana diyorum ayıp etmedin mi çocuğa?"
"Hayır, neden ayıp edeyim ki? Bana bir soru sordu ve ben de kabul etmediğimi söyledim"dedim.
Sonra Hazal atladı söze
"Bence de ayıp ettin be kızım.Çok üstüne gittin.Sanki sana bir şey yapmış gibi senden nefret ediyorum, peşimi bırak dedin.Biliyor musun çocuk kırıldı, üzüldü, söylediklerinden sonra şoka girdi."
"Kızlar tamam , daha fazla konuşmak istemiyorum."dedim
.
.
.
(Berat'ın ağzından)
Okulan ayrılalı çok olmuştu ve sonunda eve varabilmiştik. O an öyle bir şok yaşamıştım ki anlatamam.Bana söyledikleri çok ağrıma gitmişti.Bana beni sevmediğini, benden nefret ettiğini, artık peşini bırakmamı söylemişti.Sanki ona bir şey yapmışım gibi konuşmuştu benimle.Acaba bilmeden birşey mi yapt8m demek istiyorum ama onun kalbini kıracak kadar, benden nefret etmesine sebep olacak kadar ne yapmış olabilirdim.
Gerçekten aklım almıyordu.Ne yaptım ben bu kıza da bana böyle davranıyor anlamıyorum.Ben böyle düş7ncelerle aklımı yakarken Mert eliyle omzumu sıvazladı ve bana
"Üzülme kardeşim biliyorum çok ağır konuştu ama herşey düzelecek.Seni tanıdıkça nasıl birisi olduğunu anlayacak.Üzme kendini kardeşim" dedi.O öyle deyince hafifçe gülümsedim.O sırada da Ali de bana destek olmak için
"Aynen kardeşim, herşey düzelir "dedi bana.Sonra kollarını açtı ve bize sarıldı.O an kendimi hiç yalnız hissetmemiştim.Gerçi onlar yanımdayken hiç yalnız hissetmedim ki kendimi.Çünkü onlar benim her daim yanımda olan kardeşlerim.
"Neyse ağlatacaksınız beni"dedim.
"Ağla kardeşim ağla için açılır"dedi Ali de.
"Ya onu bunu bırakında bir cafeye gidip oturalım.Kafamız dağılır."dedi Mert bize dönüp.
Mert'in fikrini onayladıktan sonra evden çıktık ve bir cafeye gittik.Boş bir masaya doğru ilerlerken bir de ne görelim...Onlar, onlar da buradalar.
Onlarbize bakarken hiçbir şey demeden yankarından geçip boş bir masaya oturduk.
.
.
.
(Merve'nin ağzından)
Onları burada gördüğüme şok olmuştum, onların burada ne işleri vardı.Onun yüzünü gördükçe benim keyfim kaçıyordu.Kızlara baktığımda kızlar da görmüş olmalılar ki o tarafa doğru bakıyorlardı.Kızlara seslenip
"Kızlar gitsek mi acaba? Benim keyfim kaçtı da."dedim.
O sırada kızlar bana doğru dönmüşlerdi.Hazal
"Saçmalama kızım, onlar buraya geldiler diye bizim gitmemize ne gerek var.İlk biz geldik.Onlar gitsinler.Bırak ya takma kafana, keyfini kaçırma"dedi.
"Yaa, kızlar ne bileyim onu gördükçe keyfim kaçıyor ama doğru ya haklısın Hazal.Onlar geldi diye biz gitmek zorunda değiliz"dedim ben de.
Sonra tekrar konuşmaya başladım.
"Kızlar neyse yaa ben dışarı çıkıp hava alayım"dedim ve ayaklanıp dışarı çıktım.Hava almak iyi gelmişti ama birşeyler ters gidiyordu.Bir araba yanımda durdu ve arabadan iki adam indi.Sonra da bana doğru yürümeye başladılar.Yanıma geldiklerinde"Birine mi baktınız?"dedim . Diğerine göre daha yaşlı olan adam "Sana bakmıştık."dedi ve ağzıma birşey kapattı.Beni arabaya dogru sürüklemeye başladılar.
.
.
.
(1 saat sonra)
Gözlerimi açtığımda bir şok yaşadım.Çünkü arkadaşlarımın yanında değil bir kulübedeydim.Ne olduğunu ankamaya çalışırken birden olanlar aklıma geldi.Hava almak için dışarı çıkmıştım.O sırada bir araba yanımda durmuştu ve içinden iki adam inmişti, yanıma gelmişlerdi.
.
.
Tekrar selam canlarım,
Bölümün sonlarında beklemediğiniz birşeyle karşılaştığınızı biliyorum.
Öyle olması gerekti ve oldu.
Bu arada kızın ismini değiştirdim.
Artık Sıla değil Merve. Yazım yanlışları olabilir.Bunun için özür dilerim.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın
Öpüldünüz♥♥♥
