Herşeyi bırakıp gitmek istedim ben merti seviyor olamazdım emreye ne olmuştu? korkuyordum ve nedeninide bilmiyordum şimdi karşımda dikilip "seni seviyorum mira" diyemesede ima etmeye çalışan mert vardı yada ben öyle algılıyordum onu çekici buluyordum ve gülümseyince kalbimin hızı değişiyordu ama bu onu sevdiğimin bir kanıtı olamazdı ? olamazdı değil mi...?
Aslında ben merti seviyordum yani hayır , hayır mira neler saçmalıyorsun emreye ne oldu tek aşkın !? ama mert kendine çekiyor sanki uzun zamandır bu anı bekliyormuş gibi hissettiriyor ve onunlayken en azından saniyeler kadar gözlerine bakarken beynimden "emre " diye bir ad geçmiyor kimse geçmiyor zihnimde sadece mert yankılanıyor ve bu beni korkutmaya yetiyor ben merte aşık olamam çünkü.. OLAMAM İŞTE BEN ONA AŞIK OLAMAM !
Sesli düşünmüş olmalıyımki herkesin gözü bana kaydı ve bende "NE BAKIYORSUNUZ DÖNÜN ÖNÜNÜZE!" Diye cırladım. Herkes önüne döndü tabi kimse şuan aşık olmak istemediği birine aşık olma düşüncesini düşünüp deliren bir kıza bulaşmak istemezdi değil mi? aklıma zaten emre sayesinde pek birşey girdiği söylenemezdi ama şimdi mert çıkarsa yani ben yeni bir aşktan korkuyorum emre.. onun beni sevmediği acısını yeni yeni unutuyordum mert beni seviyor olsada bu sonsuza kadar sürücek anlamına gelmiyordu.. mert biyerden geçince bütün kızlar ona bakardı mert istese her kızla yatabilirdi okulda onun sözü geçerdi emreyi bile yönlendiren oydu çevrede saygınlığı fazlaydı herkes onu tanır ve sayardı ondan etkilenmemin sebebi yakışıklı olması falan değildi. Mert sevdimmi tam seviyordu ve bunu derinden hissedebilirdim yani ben böyle düşünüyordum ama onu sevme düşüncesi kötüydü nedenini bilmediğim bir şekilde korkmama neden oluyordu.
Selin yanıma geldi ve "iyimisin mira ? seni düşündüren şey ne?"
"Hiç,hiçbirşey kimseyi düşünmek istemiyorum yani ben böyle mutluyum."
"Birini düşün dememiştim düşündüren şeyi sormuştum mira ? iyi olduğuna eminmisin.."
"Deli muamelesi gördüğümü saymazsak gayet iyiyim selin ! "
Neden seline böyle çıkıştığımı 5 dakika sonra idrak etmeye çalışıyordum özür dilemeliydim ona baktığımda derin düşüncelerde olduğunu gördüm onu o dünyadan çekip almaya gönlüm el vermedi düşünmesine izin vererek 2 dakika daha bekledim ben konuşmaya başlamadan konuyu açtı ama benim istediğim şekilde değildi elbette.
"Merti seviyorsun.."
"Hayır selin bu konuyu konuşmak istemiyorum bilmeni istediğim tek şey ONU SEVMİYORUM."
"Evet seviyorsun ve korktuğun tam olarakta bu ve seni düşündürende korkun!"
"Beni bu kadar iyi tanımandan nefret ediyorum."
"En iyi arkadaşlar bunun için vardır tatlım"
"Selin , ben fazla korkuyorum merti sevme düşüncesi benim tüylerimi ürpertiyor."
"Farkındayım gidip mertle konuşmaya ne dersin?"
"Hayır derim" dedim ve şirince sırıttım. Sanırım bu konulardan uzaklaşıp normal hayatıma geri dönmem gerekiyordu tabiki eskisi gibi emreyi görünce heycan yapmıyordum ve sinirimi bozan birçok şeyden biride buydu favorim ise merti sevme düşüncesiydi ve bunu sorguluyacak kadar bile ciddi düşündüğüm için kendi kafamı duvara sürtesim vardı. Ne demek merti seviyorsun mira ? nasıl seversin mira emreye noldu mira kendine gel mira yok sevme mira.
Arkamdan gelen o ses "Kendi kendine konuşmaya başladığına göre durum baya vahim ha?" dedi sırıtarak birazda. Ses tanıdıkdı
yoksa.... MERT !
"Duydunmu hepsini mert valla sen değildin yani bu okulda tek mert sen değilsin öyle değil mi..."
"Benden başka adı mert olanın bu konuda kafasını uçururum "
Söylediğini duyunca gözlerim parladı ister istemez yüzüme bir gülümseme yayıldı ve mertde tam gözlerimin içine bakarak gülüyordu. Ulan gülme Allahsız mükemmel oluyorsun tamam anladık ultra süper meteorsun ama bu kadarıda fazla yani kalbime inecek bak.
"Şey.. ben gidiyim zil çaldı sanırım"
"Okul çıkışı bekle mira"
"Olur"
Sınıfa girdiğimde derin bir nefes aldım sanki mertin yanında nefes alma yasağı varmış gibi olmuştu kalbim çok hızlı atıyordu ve gözlerim parlıyordu kafamı mertten arındırıp telefonuma bakmaya başladım sonra sıkılıp kafamı sıranın üstüne koydum uykum vardı belkide birkaç saat olanları düşünmemek için uyumak istiyordum. Yorgundum...
