The JOY of my Life

CHAPTER 9 Wakas

Kinagabihan na at nagulat ako ng biglang sumulpot ang isang zombie sa aking harapan habang naglalakbay ako papauwi sa aming bahay, dahil sa gulat ako'y tumakbo palayo at naghanap ng gamit na aking magagamit panlaban, agad kong nakita ang isang bolo na marupok na at isang palo nalang ay bibigay na, ngunit magagamit ko pa iyon ang mahalaga ay makauwi ako sa aming bahay para mailigtas ko ang aking pamilya sa kapahamakan, di panaman siguro nag sisimula ang zombie invasion doon sa lugar namin kaya may chance pa ako na makauwi, dumaan ako sa mga di matataong lugar para makaiwas sa zombie, ngunit hindi parin ako nakaligtas nakita parin nila ako, sa takot ay tumakbo ako kesa lumaban, takbo ako ng takbo tumawid ako sa kabilang ibayo para makaligtas at di na sundan dinaman sila marunong lumagoy, at nagpatuloy ako sa aking paglalakbay sa aming bahay ngunit mas lalo lang akong napalayo at gubat na ang napuntahan ko, kung kanina ay zombie ngayon ay dinosaur ang humahabol sa akin, nakakita ako ng ilang survivors at sumama ako sa kanila ng makakita kami ng Helicopter ay sinakyan namin ito at nagpahatid ako sa bubong ng aming bahay, nang makauwi ako ay huli na ang lahat naging zombie na sila, mahirap pero kailangan ko silang patayin ipinukpok ko ang mga gamit ko sa utak nila habang ako'y umiiyak sa pagdurusa, ng dahil sa kalungkutan ay napadpad ako sa isang mall na maraming survivors at doon din ako tumira, kung saan nakilala ko ang isang babae na inibig ko, ngunit di nagtagal ay nilusob din ng zombie ang mall na kung saan nakita ko ang kagimbal gimbal na pangyayari na kung saan namatay ang pinakamamahal kong babae at inisa isa ko ang mga zombieng kumain sa aking pinaka mamahal at nagpakain nadin ako sa zombie.  WAKAS.

 CRINGGGGGGGGG!!!!!!! CRINGGGGGG!!!!!!!

nagising ako sa isang di ka aya ayang panaginip na yon maga nanaman kailangan nanaman pumasok sa paaralan, pero tuwing sumasapit ang Wednesday ay nag iiba ang paningin ko sa paaralan dahil meron akong subject na tumutulong upang mapaunlad at talikuran na ang nakaraan. nakakasawa nang mabuhay yan ang tingin ko noon lalo na nung panahon na depressed na depressed ako pero pag sinusubukan kong mag pakamatay ay parang may pumipigil sa aking un ay takot, minsan ko nang sinubukan tumalon sa building pero natakot ako, ang taas kasi 20th floor banaman edi pag bumagsak ako baka dina ako makilala, sinubukan ko narin mag palunod sa agos ng dagat sa manila bay pero natakot din ako kasi bumabagyo at baka di na makita ang katawan ko pag ginawa ko yun, sinubukan ko narin mag bigti, maglaslas at uminom ng lason pero masakit sa katawan kaya di ko itinuloy, madami akong pinagsisihan sa aking buhay pero hanggang ngayon ay nabubuhay parin ako, naikwento ko narin ito sa mga kaklase ko sa subject na ito at sa ibang tao. 

pag tinatanong nila ako kung paano ko hinaharap ngayon ang problema ko ang lagi kong sinasabi matutulog nalang ako at magigising bukas wala nayan, 

medyo tinatamad pa akong umuwi kaya niyaya ko sila cedric at monica na gumala sila lang naman kasi ang kilala kong sasama sa akin, 

" Ohh san tayo? " Monica

" sa Intramuros " ako 

" Sige sige gagayak na ako " Cedric

" Sige sige sa Sm North tayo magkita kita papaalis na ako sa school" ako

" Niyaya mo na si Cedric? " monica

" oo niyaya ko na sya" ako

" hintayin nalang daw natin sya sa Sm North" Ako

" ok ok" monica

habang nasa daan ay naalala ko ang panaginip ko iniisip ko na sana mangyari iyon sa totoong buhay na mag ka zombie epekto yoon ng kalalaro ko ng Zombie games sa Ps3 eh, pero parang ayoko parin dahil mahirap mabuhay sa ganung buhay. pero nag tataka ako kung sino ung babae sa aking panaginip iniisip ko nun ay baka si ruth yiiiiieeeee, sempre kinikilig ako. ng makarating na ako sa tagpuan ay nakita kong papaalis si monica,

" Oiiiiiiii san ka pupunta?" ako

" Hala! natakot ako baka iniwan nyo na ako eh" Monica

" kadadating ko palang iwan na, si Cedric wala paba dyan? " Ako

" wala eh, di ko nakita kaya nga natakot ako na baka iniwan nyo na ako" Monica

" pasok tayo saloob hintayin natin si cedric" ako

pumasok kami sa loob at nag kwentuhan sandali at dumating narin si cedric,

" Oiiiiiii Cerdic ang tagal mo grabe para kang babae" Monica

" Ahhhh! Traffic kaya " cedric

" ohh tara na " ako

" anu ba sasakyan natin?" cedric

" mag jejeep tayo tapos tren." ako

sumakay kami ng jeep at tren, habang nasa tren kami ay daldal ng dalda si cedric at bawat SOGO HOTEL na makikita nya ay itinuturo nya na parang gusto nyang pumasok sa loob.

ng kami ay makababa sa estasyon na aming patutunguhan ay agad naming binaybay ang pader kung saan iniwan ko ang dalawa sa isang lugar, medyo nalulungkot ako dahil wala akong kausap pero masaya ako na may nakasama uli akong gumala sa intramuros na especial sakin, bigla akong sumulpot sa likod ng dalawa at medyo narinig ko ang pinaguusapan nila na kung saan nag Confess si monica ng kanyang feelings kay cedric na aking ikinakilig, ahahahahahahahahahahaha

matapos ang aming lakad sa intra ay biglang tumawag ang aking pinsan at pinapapunta ako sa opisina dahil may ipapagawa sakin, iniwan ko silang dalawa at inihatid ko sila sa sakayan ng jeep na dederetso na sa SM North. habang binabaybay ko ang daan papunta sa opisina ay nalungkot ako bigla, naisip ko kasi na kelan ko kaya makikita ang babaeng para sakin sa 30 basted na natanggap ko makikita ko pa kaya ang aking kaligayahan. pag naiisip ko yun ay mas lalo akong nalulungkot,

lumipas ang mga ilang linggo ay nasundan pa ng date ang dalawa at sa ilang linggong panliligaw ni cedric kay monica ay sinagot na nya ito. 

naiingit ako sobra parang gusto kong pumatay, ..
ohhhhhhhhhhhhh!!!!!!!!!!!!!
KELAN KO KAYA MAKIKITA ANG BABAENG PARA SAKIN .

TUT!!!!

" oiiiii Kenneth!!!! "???

-----------------------------------------------------

abangan
sa lahat ng nagbabasa ng aking storya tangkilikin nyo lang magsisimula palang ang laban at kalokohan....

Share nyo narin to para dumami ung reader at dumami ang kanilang kaalaman