Okul Başkanı Levi ile yolum, okulun geniş koridorlarında bir çok kez kesişmiştir. Ancak bir yer için birçok yol olduğu gibi, bir yoldan da birçok yere gidebiliyordunuz.
Ne yazık ki hayır, Levi ile tesadüf eseri falan aynı odaya düşmedim. Tamamıyla dalgınlığımdan yaptım bir şeyler. Açıkçası dalgın olma sebebim eren olduğundan o an odayı pek düşünemiyordum ama girdiğim ilk anda çığlık atmak istedim ve bir yerleri dağıtmak... Neyse ki yapmadım.
Pekâlâ cidden bu Erencilik başıma çok dert açıyor ama ne yapalım. Eren, Eren'in genelde çatık kaşları ve altındaki yeşil gözler. Herkes benim gibi bakmıyor onlara, onun bana bakmadığı gibi yani.
Ama bu günlerde bunu çok dert etmiyorum, pek edemiyorum. Daha çok odada bekleyen kızgın ve kırmızı Levi suratını dert ediyorum. Evet kızarabiliyor, bu bilgiyi duyan herkes 6 saniyelik bir duraksama yaşıyor. Eğer biraz kilo alsa bence çok tatlı birine dönüşebilir aslında, çünkü o sivri çene ve burunla tatlılık kavramı biraz uzak. Ah bir de yanaklı bir levi düşünmeyi denemelisiniz.
Konu ne ara Levi ve yanaklarına geldi farkında değilim ama bu benim, yani erencilikten başına büyük bir dert alan, birkaç kişiye göre özel bir kızın hikayesi. Ve son olarak; bazen Erencilik yüzünden Mikasa bile başka birine aşık olabiliyormuş.
|
merhaba, ben bu bölümü yazdıktan bir yıl sonraki yazar. ilk iki bölümü yazdıktan sonra uzun bi süre ortadan kaybolmuştum, depresyonumla geri geldik. kitabı bitirene kadar devam etmeyi planlıyorum ama şunu söylemek istedim: kitap bir sonraki bölümden sonra biraz durağanlaşıyor, sürekli mutlu bir hava yakalayamadığımı farkettim :( buna dikkat ederek başlayın kitaba. yine de on numara kitap olduğunu düşünüyorum, okumaya devam edin, öpüldünüz.
