Kung Paano Siya Nawala

The Rich Man's Bride

Rhian's

Sanay naman na akong bigla siyang nakikita noon pero iba ang pakiramdam ko ngayon.

My love for her never fade so I choose to let go of the pain and think all of the happy memories of us. That is my inspiration to go on with my life. She is my greatest love, always will.

It's dejavu that we met in a gathering pero this time, siya lang ang nagulat.

Nang matapos na bumati ang lahat, ako naman ang tumayo para lumapit sa kanya.

"Hi Glaiza. It's been a while." I greeted her with beso na kinagulat niya.

"Huy Cha!" Tapik sa kanya ni Chyns nang makaupo na ko.

"Ha?"

"May sakit ka ba?"

"Pagod lang. Kamusta? Anong meron?" Sagot niya at umupo na rin siya katapat ko.

"Sorry to bother you guys, alam ko biglaan. Kahapon lang kasi ako nakauwi from London at ayaw ko naman thru social media kayo i.reach." Paliwanag ko.

"Teka lang Rhi, kinakabahan ako jan. Pwede ba kumain na muna tayo? Tapos kamustahan ganun muna." Singit ni Kat.

"Yeah sure. Tara." Aya ko na rin sa kanila.

Habang kumakain at nagkukwentuhan, kahit na medyo malayo si G ay ramdam ko ang tingin. Tingin na nanghahatak para tumingin ka rin sa kanya.

Pvta. Ayoko nang bumigay. Hindi na nga ako nabuo, guguho na naman ako kaya hindi ko rin siya tinitignan.

"Game na Rhi, ano ba yung sasabihin mo?" Chynna asked.

"I would like to invite you all for a vacation in Thailand. Sa dating resort nang Daddy ko."

"Seryoso ba yan Rhian? Teka bakit dating resort niyo?"

"Binenta kasi yun and the one who bought it is my Fiancé now. I'm getting married." I said and raise my back hand for them to see the ring. Kita sa mga mukha nila ang gulat sabay na rin ang pagbasag nang baso ni Glaiza.

"Glai!! Ayos ka lang!? Huy wag ka muna maglakad!" Sita ni Chyns dahil papalapit na na siya sa amin.

"Glai yung kamay mo nagdudugo!! Shet di ko kaya tignan!" Tili naman ni Kat. Kaya agad din akong napatingin sa kamay niya.

"Chyns nasaan ang First aid kit mo??" Tanong ko at tumuro siya sa CR.

Hinatak ko naman siya nang marahan sa braso niya papunta sa CR.

Nakatingin lang siya sa akin habang hinuhugasan ang kamay niya. At mukhang may bubog na bumaon sa palad niya.

"Glaiza this will hurt. Take a deep breath when I pull this, 3 2 1." Wala manlang siyang reaksyon sa pagkahugot ko sa bubog.

"Wala naman nang sasakit pa sa ginawa ko sayo. I'm sorry." It caught me off guard.

"Better late than never huh? Its all in the past Glai." Sagot ko naman. Gusto kong maramdaman niyang ayos na ako kaya di na siya dapat makonsensya pa.

"Kailan ka pa natuto nang First aid? Dati kiss lang ang pang gamot mo ngayon ibang level na." Biro niya habang pinupunasan ko ang sugat niya.

"I voluntered to a charity kaya pinagaralan ko."

"Mas nakakagaling pa din ang kiss at ihip mo."

"If kiss can really take all the pain away, edi sana wala nang nasaktan." Inihip ko muna ang sugat niya bago ko lagyan nang gauze bandage. I always do that to the children I helped so it wasn't special. Weh?

"Rhi kamusta kayo jan?" Chynna ask from outside.

"Its done, you can get Glai na, linisin ko lang dito."

__

"Sorry for the scene guys." Paumanhin ni G.

"Artista naman tayo, no biggie. Yung eksena ni Rhian ang gusto ko e." Sagot ni Sheena.

"CONGRATS!!" Sabay sabay na sigaw nila, may paconfetti pa. Nakapagready ata sila nang pumunta kami sa CR.

"Thank you guys, it means a lot." They hugged me one by one.

"What made you changed your mind on getting married?" Biglang tanong ni G.

"I found my soulmate."

"Aww, that is sweet Rhian. So kailan ang kasal?" Si Paul naman ang nagtanong.

"A month from now. The last 2 weeks is for the Engagement Party. Kaya kung kailan kayo available makapunta anytime."

"Ay bongga naman. 2 weeks talaga." Komento ni Kat.

"Its his idea. Dual purpose, we're looking for sponsors for his foundation. I really hope you could come from the first day." Nagpatuloy lang ang tanong nila tungkol sa aking mapapangasawa. Siya naman ay ramdam kong nakatitig lang sa akin hindi na rin siya nagsalita buong gabi.

We agreed to call it a night, may mga taping pa rin kasi sila sa umaga.

"Cha, nagcommute ka lang diba? Dito ka na mag-"

"Mag-ggrab nalang ako Chynns-"

"Silly, I can drive you home, ako naman nang abala sa inyo e. Come on, I insist." I offered.

"Ayun, solved! Ingat kayo, message nalang kayo pag nakauwi na. Goodnight guys!"

__

"Don't look at me like that, its kind a creepy, Glai." I joke to ease the awkwardness.

"I'm sorry. I mean it." She apologize again.

"It's okay now Glai, you don't need to be guilty for doing what's best for you." Tumingin ako sa kanya saglit at ngumiti.

"When you left--"

"You don't have to explain. Things turned out fine naman. We are better than ever." I smiled again, mabuti ng hindi ako makarinig ng paliwanag, for our sake.

Sasagot na sana siya but my phone ring, Its Ahmir. My fiancé. Sinagot ko agad para maputol na ang usapan namin.

"Hello Mahal, I'm driving. What's up?"

...

"Are you on your way home already?"

...

"Yes, of course. We won't like a cancelled wedding, won't we?"

...

"Lol stop joking, I have to end the call now. Have some rest, Goodnight Mahal."

...

Nandito nga pala siya. Napaka-insensitive ko ata.

Wala ng nagsalita sa buong biyahe hanggang nakatulog siya.

I parked the car one block away from their's, just like I always did before. I'm supposed to wake her up but she looks like in the deep slumber, their is sadness in her face but calm.

I let her sleep, gigisingin naman niya ko pag nagising na siya. Natulog na rin muna ako dahil sa Alabang pa rin ang uwi ko.

Kamusta mga rebelde? 😁