De wereld achter mijn muur...

niet zo stiekem samen

Angel's POV

Ik blijf een poosje in de armen van Laila zitte en zeg niks. Er hoeft niks gezegd te worden want om gewoon zo bij haar te kunnen liggen is voor mij al genoeg. Ik glimlach even als ik nog een kus op mijn lippen voel. "dus wat doen we nu?" vraag ik. Ik kijk Laila aan die terug kijkt. "ik weet wel wat ik ga doen, Angel wil je mijn vriendin zijn?" vraagt ze. Ik begin breed te glimlachen en knik "ja, graag" zeg ik. Ik zet mijn lippen op die van haar en ze zoent zacht terug.

****

Ik loop hand in hand met Laila naar school toe. Ze heeft me vanochtend opgehaald van huis. Als we vlakbij school zijn laat ik haar hand los en ze kijkt me verbaast aan. “wat is er?” vraagt ze. Ik bijt op mijn lip “het is beter als we op school niet samen lopen” zeg ik langzaam. “wat? waarom niet?” zegt Laila. “nou ik ben gewoon nog niet klaar om de hele school te laten weten dat ik een vriendin heb, straks word jij ook gepest” zeg ik. Ik hoor Laila zuchten “je hoeft je om mij niet druk te maken maar oke, ik doe het voor jou” zegt ze. Ik glimlach en druk nog snel een kus op haar lippen voor ik het schoolplein op loop. Ik loop naar mijn kluisje en leg daar wat boeken in. Vanuit mijn ooghoeken kijk ik even naar Laila die naar haar kluisje loopt met een neergeslagen blik. Ik voel me plots schuldig. Ik wil haar niet sip maken maar dit is beter zo….voorlopig dan. Ik doe mijn kluisje dicht. “hey, fallen Angel” hoor ik een jongensstem die ik meteen herken achter me zeggen. Ik draai me meteen om en omhels Giovanni. “wees alsjeblieft nooit meer ziek. School is saai zonder jou” zeg ik. Giovanni grinnikt even. “oke, ik doe mijn best” zegt hij. We lopen samen naar de klas en gaan achterin zitten. Laila gaat voorin de klas zitten en kijkt even achterom naar me. Ik glimlach zwak en Giovanni ziet het “wie is dat?” vraagt hij. Ik haal mijn schouders op “ze heet Laila” zeg ik. Giovanni grijnst en knikt even. “okey”  is het enigste wat hij zegt. Ik rol even met mijn ogen, soms snap ik hem echt niet. Als Laila weer omkijkt bijt ik op mijn lip. Ik pak stiekem mijn mobiel en stuur Laila een sms –kom het 2e uur naar de meidenkleedkamers Xx A- Ik kijk naar Laila en zie dat ze op haar mobiel kijkt. Ze kijkt weer naar mij en knikt dan. Ik glimlach even en pak mijn boeken op tafel.

Het uur gaat langzaam voorbij en als de bel voor het 2e uur gaat loop ik door de drukke gang naar de kleedkamers van de meiden waar Laila al op me wacht. Ik krijg niet eens de kans om iets te zeggen want meteen drukt ze haar lippen op die van mij en duwt me tegen de deur aan die ik net dicht had gedaan. Ik zoen haar terug en doe mijn armen om haar nek terwijl zij haar armen om mijn middel doet. Als we los laten omdat we allebei geen adem meer hebben glimlacht ze. “sorry, ik kan niet bij je weg blijven” zegt ze. “doe dat dan niet” zeg ik met een kleine grijns. “maar jij zei dat…” zegt ze. Ik knik even “ik dacht dat ik ons allebei daarmee zou helpen maar ik kan niet eens een uur zonder je” zeg ik. Laila glimlacht weer en zet haar lippen weer op die van mij.

Het hele 2e uur zijn Laila en ik in de kleedkamers, het meeste aan het zoenen. Tot de bel gaat. Ik pak haar hand en loop samen met haar de kleedkamers uit naar de kantine waar iedereen heen gaat voor de pauze. Ik zie Giovanni zitten en loop met Laila naar hem toe “Laila, dit is Giovanni, mijn beste vriend. Gio dit is Laila, mijn vriendin” zeg ik met een grijns. Giovanni kijkt me verbaast aan en Laila word rood. Ik grinnik zacht en plof neer op een stoel aan de tafel. Laila gaat op de stoel naast me zitten en Giovanni tegenover me aan de andere kant van de tafel. “sinds wanneer vertel je je beste vriend niet dat je verkering hebt?” zegt hij. Ik haal mijn schouders op “het is pas sinds gisteren dus veel tijd om het je te vertellen had ik niet” zeg ik. Ik kijk naar Laila en glimlach.