Ben inanıyorum ya olucak gözlerimden akan bu yaşlar toprağa düşe düşe filizlenicek kocaman bir ağaç olucak ...
Ben o ağacın altında oturup kaybettiğim yılları arıycak , aradığım bu yılları ağacımın köklerinde besliycem sonsuza dek...
Şuan bir parkta oturuyorum . Neden bilinmez kimsecikler yok , akşam olmuş ... bir anda fark ettiğim küçük fidan kalbimin hızlı çarpmasına sebep oldu. Yavaşca tek olan yaprağına dokunmak istedim . Dokunamadım...
Gözlerimi açtım , odamdaydım ...
Yataktan doğrulup , büyük penceremi açtım . Hava daha yeni aydınlanıyodu , her sabah doğan güneş yine doğmaya çalışıyordu . Bakalım bugün nasıl başlıycak , nasıl bitticek...
Dolabımın kapağını açıp ; kot pantolonla bir tişört çıkardım . Gördüğüm rüyadaki parka gidecektim , bu park bizim aşağa mahallede kalıyordu...
Binadan çıkınca koştura koştura parka gittim. Soluk soluğa kalmıştım , ellerimle dizlerimi tuttum. Göğüs kafesim sanki parçalanıcaktı ...
Parka baktım kimse yoktu , havada daha aydınlanmamıştı . Rüyamda ki gibiydi . Kıvırcık saçlarımı geriye doğru ittip , etrafta o fidanı bulmaya çalıştım . En sonunda dönüp dolaşıp ,çimenliğe oturdum . Yoktu zaten buraya kadar gelmek ahmakcaydı ...
Güneş yavaşca dünyaya ışıklarını saçıyordu . Dizlerimi karınıma kadar çekip , arkamda ki ağaca yaslandım . Birkaç dakika sonra , birisinin parka doğru geldiğini hisettim çünkü bu sesizlikte ayaklarını çimenlere sürte sürte geliyordu...
Büyük ihtimalle arkamdaydı ,ağacın gövdesini kendime siper edermiş gibi kafamı azcık çıkardım . Arkası dönüktü , bir erkek olduğunu anlamam çok uzun sürmedi. Siyah montu , siyah saçlarıyla aynı renkteydi ...
Değişik ses tonuyla
" Sen kimsin " dedi.
Bu sesizlikte konuşması beni korkutmuştu . Kafamı direk çektim , ağaca yine yaslandım . Korkuyordum ...
Yine konuşarak
" Sana bir soru sordum " dedi.
Ellerimle ağızımı kapatım . Soluğumu duymasını hissetmesini istemiyordum...
Yavaş adımlarla yanıma kadar geldi , tam karşıma geçip , benim bu halimi yani ellerimi ağızıma bastırdığımı görünce
Çömelip, elleimi ağızımdan çekti
" Korkma , ben seni korkutmak istemedim" dedi.
Ellerim onun ellerinin içindeydi , ellerimi hemen çektim . Sağ gözümden akan yaşı silip
" Bana bişey yapma lütfen " dedim ve ayağa kalktım.
Oda ayağa kalktı , boyu baya uzundu. Topraklı ellerini bana uzatıp
" Merhaba adım Ömür " dedi.
Gözlerine baktım , yeşilimsi gözleri yorgunluktan morarmış göz altlarıyla , tam bir zavalı gibiydi ...
Eline bakıp , arkamı döndüm yaptığı şeyi merak ediyordum.
Kazdığı toprakta ,rüyamda gördüğüm fidan duruyordu ...
Nasıl ya , onda ne işi vardı ?
Yine konuşarak
" Eee bi adın vardır dimi" dedi...
Sizce bu tesadüf onları birbirine kilitler mi ...
Sizce de tuaf bir durum değil mi...
Şarkımız;Suzan H Bir adam...
