Senin olduğun tüm fotoğrafları yırtıp sildim.Senin için yazılmış tüm şiirlerimi yırtıp yaktım...hepsi seni unutabilmek için ama boşuna çabalıyorum biliyorum...çünkü ben sana ait ne anılarımı unutabiliyorum ne de seni kalbimden çıkarabiliyorum..olmuyor be sevdiğim olmuyor seni unutamıyorum..sensiz aldığım her nefesi haram sayiyorum...Birdaha gelmeyeceğini bildiğim halde yine bekliyorum seni özlüyorum özledikçe daha çok seviyorum..içim acıyor,yüreğim yanıyor,nefesim kesiliyor ciğerlerim çürüyor sensiz nefes aldığım için.beynimde aklımda yüreğimde kalbimde bir tek sen varsın... O kadar pişmanım ki yüzüne bir kere bile seni ne kadar çok sevdiğimi söyleyemediğim için...nasıl söyleyebilirdim ki ben seni her gördüğümde aklim duruyor düşünemiyorum ,dilim tutuluyor konuşamıyorum ,bacaklarım tutuluyor gelemiyorum.sonra sen geldiğin zaman biraz rahatlıyor dum..Ama bir türlü o cümleyi söyleyemiyordum.korkuyordum.kötü bir şey soylersin diye korkuyordum.seni tamamen kaybetmekten korkuyordum umudumu yitirmekten korkuyordum ve hep korkmaya devam ettim..korktukca gözyaşı döktüm ,gözyaşı döktük çe daha çok sevdim.hep sevdim.sensiz geçirdiğim her saniyeyi bir yıl geçmiş gibi geçirdim.anlamsız ca yaşadım ve t anlam katamadim.kırıldıkça kıriyordum seni ..seni kaybetmekten korktuğum için hep sert konuşuyordum seninle..duygularım dengesizleşti ne yaptığımı bilemiyordum...VE SEN GİTTİN BEN ÖLDÜM...
