İşte gidiyordu.
Şu boyası dökülmüş şehire inat uykularımı kime bölerim ben her gece.
-Ayaga kalktı
ve işte gidiyordu..
- Yaralarına beni yama yapmaktan vazgeçebilirsin dedi.
İşteee gidiyordu..
Beni öylece camii avlusuna bırakır gibi, herşey sus pus olmuştu sanki..
bir an denizler durulmuş sanırdım..
Avazım çıktıgı kadar bağırmıştım..
-GİTMEE...GİTME...
dönüp arkasına bakmadan gitti, şimdi siz aşk diyorsunuz ya .
Aşk, yaralamaktır kendini bile bile
şimdi siz aşk diyorsunuz ya ;
Aşk, bırakmaktır kendini şu sahil şeridine
Uzun zaman geçmişti , ne zaman alsam deniz kokusunu hep o gelir aklıma o lafı çınlar kulaklarımda .
"Beni yaralarına yama yapmaktan vazgeç " vazgeç deme sevgili.
"Artık geçmişimde kanayan en büyük yarasın"
Seni tıkıyorum artık her kanadıkça yarama ve artık seni yama yapmıyorum yaralarıma
-"...Sürekli İstanbul'un kokusunu değiştiriyorsun, ya kal ya da git!
Alışınca "genzim yanıyor", unutunca "burnum sızlıyor"
Çünkü; boynuma bıraktığın o son buse'nin izi hala geçmedi..."
-Sen Hiç Sensiz Kaldın mı .. ? dedim
-Ben bensiz çok kaldım ! dedi
Herkes "Umut" Diye Çağırdı Beni ..
Aslında Umutsuzluğun Ta Kendisiydim
Adımı Bilen Ama Beni Tanımayanların
...Sadece .. ! Boş Gafleti Bu
Bugün Ayrılığın İlk Seferi ..
"Boşa Kürek Çekmenin Tam Tarifi"
Bir Kerede Sen Bensiz Kal
Umutsuzluk Ne demekmiş Belki Anlarsın...
----------------------------SON---------------------
Hasan Çılgın | Pis Yazar
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sen Sebebim Oldun
Poetry''Şu yollara ben ne gidişler ektim dedi. Aklım bir süre izne çıktı sanki." Usulca yanıma geldi. Kırgın bakışlarını düşürdü yüreğime. Görmediğim bir suret getirmişti bana. Sanki gülüşleri sonradan eklenmişti yüzüne. Kısık bir sesle merhabalaştıktan...
