İstanbul'u dinliyorum , gözlerim kapalı;
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda,çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
İstanbul'u dinliyorum , gözlerim kapalı.
İstanbu'u dinliyorum,gözlerim kapalı; Kuşlar geçiyor,derken;
Yükseklerden,sürü sürü,çığlık çığlık.
Ağlar çekiliyor dalyanlarda ;
Bir kadının suya deyiyor ayakları;
İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum,gözlerim kapalı;
Serin serin Kapalıçarşı
Cıvıl cıvıl Mahmutpaşa
Güvercin dolu avlular
Çekiç sesleri geliyor doklardan
Güzeliç vahar rüzgarında ter kokular;
İstanbul'u dinliyorum , gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum,gözlerim kapalı;
Başımda eski alemlerin sarhoşluğu
Loş kayıkhaneleri bir yalı;
Dinmiş lodosların uğultu içinde
İstanbul'u dinliyorum,gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum ,gözlerim kapalı;
Bir yosma geçiyor kaldırımdan;
Küfürler,şarkılar,türküler,laf atmalar.
Bir şey düşüyor elinden yere;
Bir gül olmalı;
İstanbul'h dinliyorum,gözlerim kapalı.
İstanbul'u dinliyorum,gözlerim kapalı;
Bir kuş çırpınıyor eteklerinde;
Alnın sıcak mı,değil mi ,bilmiyorum;
Dudakların ıslak mı ,değil mi, bilmiyorum;
Beyaz bir ay doğuyor fıstıkların arakasından
Kalbinin vuruşundan anlıyorum;
İstanbul'u dinliyorum.
-Orhan Veli Kanık-
(İstanbul'u Dinliyorum)
