Apat na araw ng nakastay si hyiabela sa ospital si taeyong hindi makausap ng maayos shock padin sila sa nangyare si jungwoo and doyoung ang palaging nakabantay kay hyiabela pero hindi padin makauwi ang magulang nila dahil sobrang busy nila hindi din nila ito makausap ng maayos dahil walang time kaya ngayon hindi padin alam ng magulang nila ang nangyare kay hyiabela.
Dumating nadin ang mga kaibigan ni hyiabela na galing sa china pinuntahan nila si hyiabela sa hospital sa totoo lang ngayon nasa hospital silang lahat hinihintay na magising si hyiabela si taeyong lagi lang siya nasa tabi ni hyiabela hawak niya yung kamay ni hyiabela.
Si renjun hindi muna nila pinapunta because renjun is now having an depression alam niya na may nangyare kay bela iyak siya ng iyak only yssa can stopped him sinisisi niya yung sarili niya dahil pinako niya kay hyiabela na poprotektahan niyo toh pero wala siya nung kailangan siya ni bela.
Habang lahat sila nagkekwentuhan bigla namang gumalaw yung kamay ni hyiabela na nakahawak kay taeyong kaya napatingin si taeyong dun lahat sila nagulat dahil unti unting bumukas ang mga mata nito tumakbo si doyoung at jungwoo palapit sa kapatid nila "saglit tatawag ako ng doctor" patakbong lumabas si jeno at tumawag ng doctor "labas muna kaming lahat para maging komportable yung doctor" tumango lang sila doyoung at pumasok na yung doctor at nurse para icheck si bela.
"Sir ok naman na po siya she just need to rest nalang and yung stitches niya eh matuyo na din" sabi nung doctora sakanila tumango naman si doyoung "yun lang naman po and maybe next next day pwede na siyang madischarge una na po kami" sabi nung doctor at angbow na sakanila at lumabas na ng kwarto.
BINABASA MO ANG
Simon Says || Lee Taeyong (DISCONTINUED)
Fanfiction•D I S C O N T I N U E D• "Simon Says don't be such a fool" A Lee Taeyong Epistolary and Narration. Neo Culture Technology Epistolary and Narration ©-neoniverse
