Yasak Kapan ₩€《》Ļăñëťľī Kåņ!/_jjķ》¿€

1 bölüm

Karanlık sokaklar da yürürken sadece bir yılın nasıl geçeceğini düşünüyor um

Iyi mi geçer ?ya da kötü ?bilemiyorum sadece istediğim mesleği almak istiyorum ama bu universite hayatın da pek mümkün değil yani bulunduğum üniversite anlarsınız ya her birinin kafası farklı yerde

Vücudumu saran rüzgarla biraz  titredim hava giderek kararıyor ve soğuyor başımı rüzgara karşı kaldırarak gökyüzünde karanlığa ışık veren ay'a baktım çok parlak ve güzel
Nasıl pes etmiyor etrafı karanlık
Gökyüzünde sadece tek ışık kaynağı o
Ay keşke bende öyle olsam her şeye rağmen pes etmeyen biri ama bu pek mümkün değil gibi
yaşadığım yer mekan ,ortam bu
Karanlık içinde haps olmuş durumda ben bu karanlığın ışığı olamam ben sadece kendi yolumun ışığı olabilirim başkaların değil

Oturup ezdiğim çimlerin üstün den kalkarak kapşonumu kapatim. rüzgâr hafif esiyordu  yavaşça adımlarımı sessiz sokaklarda yankılanmasına izin verdim Bu Karanlık sokaklarda Bir Işık olarak da olmak isterdim ama yalnız kendi ışığım yansıtacak gücüm var

Kapşonlu kapattıktan sonra evime doğru yürüdüm karanlık da her yer ürkütücü Sokaklar sessiz huzurlu değil ama huzurlu olabilmesi için Bir ışık kaynağının oradan geçmesi aydınlatması gerekiyor biliyorum ki o kişi de ben değilim

Düşünerek yolun yarısının Hatta belki fazlasını geldi mi Fark ettim Anahtarı çıkararak tek yaşadım yalnız karanlık evimin anahtarını cebimden çıkardım kapıyı açarak kapının Ses çıkarmasına dinledim ürkütücü ve yalnız

adımlarımı evimin içine atarak bir müddet evin içine baktım burasında ben yaşıyordum burası benim evim tek başıma yalnız sadece ben başka ne istiyorum ki bunu istiyordum Öyle değil mi Ama şu an pişmanım belki de.

Dış kapıyı kapatarak ışığı açtım  Ayakkabılarımı çıkardık daha sonra ev terliğini giydim ve çantamı koltuğun üstüne güzel bir şekilde fırlattım

ardından ise telefonumu cebinden çıkararak şarj makinesini almak için çekmeceye yöneldim bu çekmeceye Daha ne kadar dokunacağım bilemiyorum

hayattan kurtulmak istiyorum ve bugün zaten son günüm ne için şarj alması için uğraşıyorum ki şarjı alıp telefonuma taktıktan sonra bir müddet tekrar evine baktım  son gelişim son görüşün bir daha asla göremeyecek tim

biliyorum bugün saat 12'de benim ölüm tarihim olarak yazılacaktır mutlu muyum? yani Evet mutluyum istediğimi olacak Bugün benim son 1 defa alışveriş son dakikaları Mutfağı yöneldiğinde son günüm olduğu için birkaç yatırmak istedim ama zaten son günüm boşuna israf etmeyin dedim

tabağın üstüne biraz daha süt koyarak birkaç tane daha oluşturdum bugün son günüm olduğu için artık bu gibi şeylere ihtiyacım olmayacaktı ve en azından iyi şeyler gitsin diye sokak kedilerine ve köpeklerine vereceğim

Elindeki süt dolu tabakları alarak kapıya doğru yöneldim kapıyı açtım ve elimdeki tabakları sırayla sokaklara dizdim  En azından hayvanlara ve diğer birçok canlıya yararım olsun

Son tabağı da bırakarak tekrar son olarak bakacağım kapıya yöneldim saate baktığımda saat 11.50 geçiyordu 10 dakikam tek var 10 dakikada anlaştığımız yere gidecektim yani öleceğim yer

farkındayım Çok saçma bir şey yapıyorum şu an kendi ölümümü kendim gerçekleştiriyorum saçma hem de çok saçma kiralık katil tutup Son Nefes geri mi birkaç dakikada vereceğim

kendimi bile öldüremeyeceksiniz kadar Korkarım Korkarım Evet bunu bile yapamıyorum kendimi bile öldür yemiyorsan benim bu dünyada işim ne dünyada korkaklara yer yok onlardan bir de ben olduğum için bu dünyada yerim yok ve bugün zaten son verilecek

kapıdan içeri geçerek Ayakkabılarımı çıkarmayarak Çantamı aldım ve telefonumu da aldım Sonuçta yine de içimden geldi almak

kapıya yönelik bütün ışıkları kapattım ve anahtarla kapıyı kilitledim Bunu niye yaptın bilmiyorum ama zaten bana anahtara bir daha ihtiyacım olmayacak atsan ne fayda atmazsam ne fayda

anahtarı gelişigüzel bir şekilde saksının içine yerleştirdim ardından tekrar yürümeye başladım son bir kez arkamı dönüp evime baktığında ise bir daha buraya gelemeyecek ti güzel

adımların tekrar sessiz sokaklarda sesini yükselt diyordu ve tek çıkan ses adım sesiydi

anlaştığımız yere yakın yere geldiğinde Etrafta kimse yoktun Oysa ki biz daha tam 12'de anlaşmıştık gece saat 12'de ölecegim

bir müddet sonra anlaştığımız yere geldim karanlık ürkütücü sokaklarda Dört Duvar arasına geldim Burada işim bitecekti saate baktığımda 11. 58 geçiyordu son dakikalarım 2 dakika sonra aldım nefeslerin hepsi yok olacak
kalbim atmayacak beynim çalışmayacak Sorun değil zaten bunların hepsini gerçekleşmesini Ben de istiyorum Sadece ben.

Oturup beklemeye başladım 1 dakikam Tek kaldı Sadece 1 dakika bir hala tuttuğum kiralık katil yok bunlara boşuna mı para verdim ben bunları düşünürken adım seslerini duydum gerçekten de ülkücüydüm işte internetten tuttum kiralık katilin sesiydi bu.

Bunny

Sesi giderek daha da çok yakınlardan geliyordun saate baktığında 1 dakikadan az kaldığını gördüm yani son saniyelerde derin bir nefes alarak her şeyi göz önünde Barım dedim ailemin karşında yok oluşunu kim tarafından öldürüldüğünü bilmiyorum Sen hiç o kişileri de aramadın onları bulup kendimi öldürmek isterdim ama korkuyorum

Lütfen beyenmeyi unutmayın