Biz neden bu dünya ya geldik?
Buradaki işimiz ne?niye bir kalbe sahibiz?niye her defasında bizim canımız yanıyor?Kafam bunlarla allak bullak olmuş bir vaziyette ne zaman kendimi çaresiz yanlız hissetsem hep böyle boş şeyler düşünürüm
ya da insanların düşünmediği bir çok şeyi düşünürüm
Küçükken bu dünya da işimizin ne olduğunu düşünürdüm hep bir türlü cevabı bulamazdim
Biz nasıl bir yerde yaşıyoruz ?
Neyin içindeyiz neler var?
Bu gibi sorular hep kafamı karıştırdı .Bir gün evimize internetin bağlanmasiyla hemen elime geçen
ilk teknolojik aleti aldım yani elime geçen ise bir cep telefonu idiO gün tüm günümü arastirmakla geçirmiştim öğrendiğim bilgilerde biraz düşündüm
"Dünya küçücük ve bizden kat kat büyük birsürü gezegen var ve aynı şekilde galaksiler peki bu sonsuz karanlık da ne? ya biz sonsuz karanlık içine hapssolursak "
Bu gibi şeyler düşünmüştüm hep sonra ise korkudan ağlamistim
O günlerde her şey çok iyiydi taaa ki bu son bir kaç haftaya kadarElimdeki bıçağı masaya sesli bir şekilde bırakarak sessizliği dinlemeye başladım
Bu sessizlik beni rahatlatıyor du
iyi hissetmeme yardımcı oluyor ama tüm moralimi düzeltecek kadar değilBu son bir haftadır okula gitmiyorum yaşanan olaylar beni olduğunca yordu bu Kadar yükü taşıyamam
Malesef o kadar güçlü degilim ...
Okula ne zaman gideceğimi bilemiyorum belki bir hafta daha gitmem ama konular epeyce bir birikti nasıl altından kalkicam bilemiyorum
Yani tek seçim kalıyor Okula gitmek zorundayım
Okulumu büyük ihtimalle degistirecem yani baya bir degistiricem
çünkü okul açıldığı anda o kadar olay yaşandı ve ben bu bir kaç olayda hemen mahvoldum
bir kaç olay daha yaşansa olmaz kaldiramam
Yani bugün okulu değiştirmeye gidiyoz
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yasak Kapan ₩€《》Ļăñëťľī Kåņ!/_jjķ》¿€
FanficSadece hayatın bana gülmesını istedim Benimde bir arkadaşım olsun istedim Benimde her sabah uyandığımda sevdigimin yanında olmasını istedim Ben.sadece senin kokunu istedim JEON JUNGKOOK...