Yasak Kapan ₩€《》Ļăñëťľī Kåņ!/_jjķ》¿€

27 bölüm

Pişman mıyım ? Evet. Bir çok şeyden pişmanlık duydum ama şuan bu duygu burda kendini bastirmadi
Aklımı celmeye çalışan bir çok insandan nereye kadar kacabilirimki

Önüme çıkan dali hızlı bir sekilde önümden cektim
Ve tüm hizimla tekrar koşmaya başladım

Kendimi cok yorgun ve bitkin hissediyordum uzun zamandir bu ani bekliyordum sonunda o evden cikabilmistim

Onlarin şuan bundan haberi var mi bilemiyorum ama arkamda her hangi bir ses yoktu

Ayaklarimin beni taşiyamayacağini anladim ve kemdimi yere attim.
Gücümü tamamen kaybetmemistim ama yinede güçlüde degildim

Kendimi rahat hissetmek icin genis bolgede uzandim
Kollarimi açtım ve rahatlamaya calistim
Nefes nefese kalmıştım

Elimde hissettiğim kıpırdama ile durdum ve ne oldugunu seçmeye çalıştım

Yavas bir şekilde hareket ettiğini rahatlıkla hissedebiliyordum
Gelen cesaret ile kafami sağ tarafa çevirdim

Korkmam gerekiyormuydu bilemiyorum ama galiba altima sıçtım

Elimim üstündeki örümceği hızlı bir sekilde attim ama faydasini göremedim

Elime yapışmış bir sekilde duruyordu
Kırmızı ve siyahla bürünmüş bu örümcek ten nasil kurtulabiliririm

Elime hizla tekrar salladim ama yine fayda etmedi
İyice korktum neden bunlar bi bana oluyordu.

Örümcek koluma doğru  ilerlemeye devam ettiğinde  sol elimle vurmaya çalıştım ama yine fayda etmedi

Kolumdan sonra omzuma dogru geldiğinde daha fazla korktum
Ve boynuma geldi

Dokunamiyor kıpırdayamıyordum
Göz yaşlarim coktan akmaya başlamıştı bile
Zehirli olabilirdi ya da öldürücü de olabilir

Boynumda idi ve olduğundan çok daha yavaş harekat ediyordu
Korku tüm bedenimi sarmişti
Tıtriyordum
Soğuktan değil korkudan titriyordum.

Bedenimde hissetigim aci ile çığlık attim boynumdaki aci kendini gösterdiğinde ellerimdeki damarla görünmeye basladi

Damarlarimdaki kan yavaş ca siyaha dönüştü ağlamam şiddetlenirken
Tek düşündüğüm şey bana neler oldu uydu

damarlarım patlayacak duruma geldiğinde kendimi yere bıraktım ve rahatlamaya çalıştım ama her an ölebilme ihtimalim fazlaydı

derin nefesler alıyordum ama yetmiyordu vücudumdaki dolaşım yavaşlamaya başladı çok yavaşlamaya başladı her şey hissedebiliyordum

örümcek ne haldeydi bilmiyorum onu düşünecek durumda değilim Beynimdeki büyük bir acıyla çığlığımı bastırdım

korkuyordum her şeyden çok korkuyordum gözümden akan sıvı gözlerimi kararmasına sebep oldu elime gözümden akan sıvı götürdüm ve kan olduğunu fark ettim

Gözümden kan akıyordu Daha ne kadar anormal şeyler yaşayabilirim ki

Beynimdeki sinyaller sinir sistemi mi mahveder ken Aslında olması gerekenin bu olduğunu fark ettim

Ben daha önce de ölmek istememiş miydim ve bu isteğim ile anormal şeyler yaşamaya başlamıştım Şimdi ise istediğime kavuşuyorum

Öyle değil mi?

Galiba yolun sonuna kadar gelmiştim boğazımda kocaman bir yumruk oluştu nefes almaya her çalıştığında yumruk daha fazla büyüyordu her nefes almamı zorlaştırıyordu