Can dostum diyorsun. Elden koruyor, başı sıkışınca sen koşuyorsun. Elinden tutup düştüğü yerden kendin ezilerek onu kaldırıyorsun.
Sonra ne mi oluyor. Sanki sen onu tutup kalırmamışsın gibi o seni ezip geçiyor. Iste o zaman anlıyorsun. Dünyanın kaç bucak olduğunu. O zaman hatalarını görüyorsun. Kendine ne kadar yazık ettiğini.
Güvenmek yanlış değil. Önemli olan doğru kisilere güvenmek. Acıyı en derinlerinde tatmış kisilere güvenirsen vurmazlar da eğer dünyayı toz pembe görenlerleysen kaç kurtar dostum kendini çünkü onlar kendilerinden başka birini görmez gözleri. Ruhları körelmiştir onların çoktan.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir dost arıyorum
DiversosPek hikaye olmsa da bir dost arıyorum. Arkadaşlari sırtından bıçaklayanlar hala kanayan bir yarasi olanlar. Psikolojik sorunlari olanlar hepinizi buraya bekliyorum
