>> The Day I saw you. <3
Julian’s POV
Nandito na ‘ko sa school, may mga tao na rin pero konti palang kami dito. 8:41 palang naman at 9:30 ang assembly. Masyado naman akong excited mag-enroll haha. Wala kasi si Mama, nasa ibang bansa, and si Papa? Ewan kung nasan na sya. Iniwan kami ni Mama bata palang ako e. Tsk, ayoko muna mag-drama. Nakaka-stress eh. Nandito lang ako, naka-upo sa hagdan sa stage, naghihintay sa staff ng school na pagpapababayadan ko. Bored na ako, walang maka-usap.
After ilang minutes, may lumapit sakin, dalawang babae. “Hi. Newbie ka rin dito?” Tanong nung isa. Pero tinignan ko lang sila, curious look. “Hindi pa pala kami nagpapakilala. Haha. Ako nga pala si Jane, and this is my friend Katrina.” Tapos nag-offer sila ng shake hands.
“I’m Khate Marian Julian, pero Julian nalang.” Mahiya-hiya at utal utal ko pang sinabi.
“Wag ka matakot, hindi naman kami mamamatay tao eh. Haha.” Sabi nung isa pang babae. Tumawa sila kaya natawa na rin ako. “So, newbie ka din diba?” Sabi nya ulit.
Komportable na ‘ko sa kanila. “Ahh, yeah. Oo.” Sagot ko.
Nagkwentuhan pa kami nang nagkwentuhan. Nag-share din ako ng life stories ko, facts and syempre, mga embarrassing moments namin sa buhay. Feeling ko silang dalawa na magiging bestfriends ko dito.
Daniel’s POV
I just woke up, I stretched my arms and check what time is it. 8:45. Magpapa-enroll pa pala ako! I rushed to the bathroom and took a bath, then after it, bumaba na ako para makakain ng almusal. I’m so excited to meet new friends! Haha. I just love going to school. I sat down, wala nanaman akong kasama. Maraming pagkain, pero hindi ko naman nauubos.
“Aling Linda..” I called one of our maids. Lumapit naman sya.
“Oh bakit Kit? May kailangan ka ba?” She asked. ‘Kit’ tawag nya sakin, pero Daniel pag nasa labas, ayoko kasi marinig yang name na yan pero kasi gusto niya eh, kaya okay lang. Basta outside, I don’t wanna hear it.
“Kayo nalang po mag-ubos nito. Busog na po ako.” I stood up. She opened her mouth, magsasalita pa sana sya pero bumeso na ako. “Aalis na po ako. Ingat nalang po kayo dito.” Simpleng sabi ko tsaka umalis na.
I just stayed quite inside the car until we got school.
“Just wait for me here Manong. I think this will get easy.” He nodded.
Julian’s POV
Nag-uusap parin kami dito, pero may dumagdag nang tatlo. Bale anim na kaming nagkwekwentuhan at nadagdagan ng anim yung mga kaibigan ko dito sa school. 9:32 na pala. Hindi na ako nabobored. Nagtatawanan kami hanggang sa may napansin kaming lalaki na umupo 3 steps after ng inuupuan namin.
“Uy Kuya.” Sabi ni Sophia, yung walang hiya na bagong kaibigan ko. Haha. Inamin nya naman eh na hindi talaga sya nahihiya sa mga tao, makapal daw talaga mukha nya. Tumingin yung lalaki.
