25. Bölüm: Final

138 18 10
                                    

Juvia okul çıkışı bulutların toplanmış olduğunu fark etti. Hafifçe tebessüm etti.

Arkasından gelen adım sesleri arkasını dönmesine neden olurken karşısında hayatının aşkını gördü. Mesajla bir ön teklif yapmıştı, şimdi sıra gerçek teklifteydi. Sadece etrafın tenhalaşmasını bekliyorlardı.

Okuldan son kez Lucy çıktı. O da Juvia'ya göz kırptı. Ardından uzaklaştı.

Gray elini ensesine attı. Nereden başlayacağını bilmiyordu. Juvia ise bir hamle bekliyordu.

Sonunda sinirlendi.

"Lluvia görse çok kızardı Gray-sama!" Gray'in aklına Lluvia gelince hafifçe gülümsedi. Lluvia'yı gerçekten çok sevmişti.

Juvia'nın ellerini tuttu.

"Juvia... bana yaklaşma biçimin gerçekten inanılmazdı. İlk başta nefret etmiştim... Ablamla tehdit etmenden, sırlarımı okula yaymandan, saçma salak görevler vermenden..." Juvia gülümsedi.

"Ama senin sayende, asla unutamayacağım bir arkadaşım oldu. Sen eğlendin, ben eğlendim... Buluştuğumuz gün nasıl bana mesaj attın hala anlamış değilim ama bu sana kalsın, benim seni nasıl bulduğum gibi..." Juvia gözlerini birbirine kenetlenmiş ellerine dikti. Gray ise Juvia'nın uçsuz bucaksız gözlerine.

"Juvia, beni mutlu etmek ister misin?" Juvia hızla gözlerini Gray'in koyu mavi gözlerine dikti.

"Benimle çıkar mısın Lluvia-sama?" Juvia'nın alt dudağı titredi. Gülümseme ağzına yayılırken kaşları tuhaf bir şekil aldı. Titrek sesiyle cevap verdi.

"Juvia... sizinle çıkar... Gray-sama..." Ve kendini sevdiği adamın kollarına attı.

O başını Gray'in göğsüne dayamış mutluluk gözyaşları dökerken, Gray onları buluşturduğu için Lluvia'ya teşekkür ediyordu.

Onlar sımsıkı sarılırken yağmur şiddetini arttırıyordu. Çünkü Juvia her geçen saniye daha mutlu oluyordu. 

Yağmur yavaş yavaş kesilirken Gray gözlerini göğsünde ağlaması hafifleyen kıza çevirdi. Juvia da ona baktı.

Birbirlerinin gözlerinde kayboluyor gibilerdi. Biri açıktı, diğeri koyu.

Biri soğuktu, biri sıcak.

Biri katıydı, biri yumuşak.

Biri buzdu, biri su.

Belki de, en uyumlusu su ve buzdu...

Ameonna sonunda buzdan prensine kavuşurken yağmur daha bir soğuk yağmıştı sanki. Damlalar daha iri, havası daha soğuk.

Aşkları bir kalp olsaydı, muhtemelen içinde su olan buz olurdu. Hani tam donmayan.

Gray erirken Juvia donunca bu oluşmuştu.

Ameonna, buzdan prensine kavuşmuştu.

***

Evet arkadaşlar, finali de yaptık.

Kitabı okuyan hayalet bir şekilde okuyan, voteleyen, yorum yapan herkese çok teşekkür ederim, beni çok eğlendiren bir kitap oldu-

BİTİRDİĞİM İLK KİTAPTI.

Umarım siz de eğlenmişsinizdir, herkese kucak dolusu kediler ve iyi günler! ;3

Lluvia-sama! ♧ Gruvia Texting Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin