BARBAR SALDIRISI

Bölüm 1 Simülasyon Makinesinin Kullanılıyor

BARBAR SALDIRISI

Her şey insanlık başlamadan önce idi. Bizler Norksendur'da nerdeyse her zaman sorunsuzca yaşayan Herpidler idik. Yani nerdeyse sorunsuzca. Ahh kimi kandırıyorum ki! Başımız da çok büyük bir sorun var uzun zamandır. Skolatlar düzenli olarak bizi yağmalıyorlar. Sadece hayatta kalmamıza izin veriyorlar ki bir da ki geldiklerin de yeniden yağmalayabilsinler. Onlardan nefret ediyorum. Dışarda müdahale olmadığı sürece sonsuza dek yaşayabildiğimiz halde saldırmayı tercih etmeleri bana hep çok anlamsız geldi. Bunu sadece yapabildikleri için yapıyorlardı. Askeri teknoloji dışında hiçbir gelişmişlikleri yoktu. Biz ise yüz yıllarca süren barış dönemine kandık ve sonsuza dek böyle süreceğini inandırıldık. Samuel ve ekibi Dohkran şirketi sürekli olarak böyle düşünmemizi istedi. Şimdilerde öğreniyoruz ki bunlara gelişmiş askeri teknolojiyi verenlerde Dohkran şirketiymiş. Skolatlar kendileri için mi kurdu bu şirketi yoksa şirket kendi çıkarları için mi Skolatları kullanıyor bilinmez zaten bunları düşünmek içinde çok geç.

Ahh ben kendimi tanıtmayı unuttum bu kargaşada. Ben kim miyim? Adım Noski. Bir süre önce Dohkran şirketin atıldım. Yeni bir evren yaratıp orda yaşama projemin kesinlikle yapılmayacağını eğer unutmazsam da kovacaklarını söylediler. Ahh bende unutmadım ve çok ilerlettim projemi. Ultimate-Quantum teknolojisi ile ihtiyacım olan sonsuz ve çok fazla enerjiyi sağlayabildim. Bu enerji ne için mi lazımdı? Tabi ki de yaratacağım yeni sanal evren için lazımdı. Bu sanal evrenin tasarımında aslında ben pek bir şey yapmadım. Bu sanal evreni kendi zekası olan bir evren yapmak dışında tabi. Sonsuza dek yaşamayı umuyorum orda. Kalbimin yerinde olan çekirdek kendi enerjisini üretebiliyor. Evet! O da bir Ultimate Quantum teknolojisi. Neyse sizi daha fazla sıkmayım kısaca şimdi ki amacım eşim Noami ile o evrende yaşamaya başlamak. Noami hayatımın çok uzun bir bölümünde hep birlikteydik bu sene 756 yılımız olacak birlikteliğimizin. Dönüşü olmayan bu yola girmek için onu ikna etmem her ne kadar zor olsa da ikna etmeyi başardım.

O gece hiç beklenmedik olaylar oldu. Yeni evrene biricik eşim Noami ile gitmek üzereyken Samuel ve ekibi birden etrafımızı sardılar. Noami bu duruma pek şaşırmamıştı. Sadece yüzüme üzgünce baktı ve "üzgünüm" dedi. O an anladım. Bana ihanet ettiğini. Belki de bunu sadece iyiliğimi istediği için yapmıştı. Sonuçta bir bilinmeze gidiyorduk ve bunu ona ben zorlamıştım. Yavaş yavaş Samuel'in yanına doğru yürüdü. Yaptığından çok pişman duruyordu. Yoksa beni aldatmış mıydı? Bunları düşüncesi beni boğuyordu. Oysa ki o ana kadar yapmam gerekenden emindim. Biricik eşim kötülükten uzak bir evrende yaşayacaktık. Orda çocuğumuz olacaktı. Şimdi tek başıma ne yapacağım bilmiyorum. Ya eşimin endişelendiği gibi simülasyonumda büyük bir hata olursa. Sonuçta kendi zekası vardı. Eşimin beni terk etmesi belki de gözümü açmama sebep olmuştu. Yine de dönemezdim bunun için çok emek verdim.

Şimdi gitme vaktiydi. Yoksa benim de gitmemi engelleyeceklerdi. Çalışıp çalışmadığını ne ile karşılaşacağımı çok merak ediyordum. İcadımı çalıştırdım. Samuel'in adamları yavaş yavaş yaklaşıyorlardı. Adımları ağır çekimde görmeye başladım. Her şey kararıyordu. Birden her şey yok oldu. Artık eşimden hiç beklemediğim bir şekilde ayrılmıştım. Bir suçluymuşum gibi Dhokran şirketi de peşimdeydi. Arkamda iyi bir yaşam bırakamamıştım. Her ne kadar iyi bir yaşam sürsem de istediğim gibi bir son olmamıştı. Belki de artık yeni evrende ki yaşamımı düşünmem lazımdır. Bu yeni evren simülasyonunda acaba beni neler bekliyordu.