GOT7 Imagine

Mark

Your POV

You gon get it girl~ Imma pretty boy~

Nagring yung phone ko. Tinignan ko kung sino tumatawag, si Mark pala. Asdfghjkl~ sinagot ko na yung call alangan namang tignan ko lang diba?

"JAGIYAAAAAA~" sabi niya. Anebe, pigilan niyo ako. Baka mas lalong akong maiinlab sa lalaking to.

"Yes?" Sagot ko. Alangan namang sasabihin ko "Ano gusto mo? Ice candy? Sus. Wala kami dito." Namiss ko talaga tong lalaking to. Matagal tagal na rin kasing di kami nag uusap at nagkikita.

"Pupunta ako diyan sa bahay mo ah! Bonding tayo. Matagal tagal na rin kasi tayo hindi nagkikita. You know, because of my shcedules. Luto tayo ng spaghetti!" Aba. Game ako. Asdfghjkl! Magbobonding kami! Yes!

"Sige babe. Meron na dito ingridients. Hihintayin kita ah! I love you! Mag ingat ka!"

"Sige babe. Nado saranghae."

After 30 minutes

Ding dong~

OMG. Si Mark na siguro yan. Hahaha, pumunta na ako sa door para buksan ang pintuan. Pagkabukas ko ay bumungad sakin ang isang Greek God. OMG. Wae so perfect Markeu?

"Hi babe!!!" Sabay bear hug. Hahaha, namiss ko talaga tong lalaking to. Hahaha.

"Namiss kita, Mark." Niyakap ko siya. Kung pwede lang itigil ang oras na kaming dalawa lang, gagawin ko talaga.

"Ako rin. So ano? Luto na tayo? Nagugutom na ako eh." Sabay himas nung tyan niya at nagpacute pa. Hahaha. Yung totoo? May girlfriend ba to?

"Sige babe."

So ayun nga. Pumunta kami ng kusina para magluto. Pinalabas ko ang ingridients ng spag. Sinimulan na namin ang pagluto. Chinop ko yung onions, garlic, pati ang hotdog. Sa kamalasan ko, nasugatan ang kamay ko.

"Araaaaaaaay!"

"Ano nangyari?" Napatanong si Mark with worried face tapos nashock agad.

"Nasugatan ko daliri ko." Naging poker face mukha niya, dinala niya ako sa faucet part ng kusina, hinugasan niya ang daliri ko, pagkatapos nag apply siya ng betadine, tapos nilagyan ng band aid. Pagkatapos nun, di na siya namamansin. Why oh why? Pinuntahan ko siya sa kusina. Binack hug ko siya.

"Babe. Ba't di ka namamansin?" Nakakalungkot. Nakakapanibago.

"Usog ka dyan." Sabi niya. Ang cold niya. Hindi ko na kaya. Pumunta na lang akp ng kwarto, tapos umiyak na lang ako.

After 30 minutes

Mark's POV

Asa na ba yung babaeng yun? Tapos na ako sa pagluluto ng spag. Bakit di siya nagpaparamdam? Dapat ngayon nagugutom na yun. Tinignan ko sa garden wala, tinignan ko rin sa living room, wala. Sa kusina, wala pa rin. Nagpapanic na ako. Try kong puntahan siya sa kwarto niya. Umakyat ako, binuksan ko yung pinto. Nakita ko si /insert your name/ nakaupo, namamaga ang mata.

"Babe..." yun lang talaga ang tanging nasambit ko.

Your POV

"Babe..." si Mark yun. Dali dali kong pinunasan luha ko.

"Yeah?" Sabay fake smile.

"Anong nangyari?"

"Wala babe. Ang lungkot kasi nung story sa wattpad, kaya napaiyak ako" pagpapalusot ko.

"Are you sure? Sa pagkakaalam ko, hindi ka ganon ng klaseng babae na iiyakin ang sad story." Patay buko na ako.

"Eh kasi naman eh. Bigla kang naging cold sakin nung nasugatan ako. Feeling ko hindi mo na ako mahal. Parang may iba ka na." Napahagulgol ako sa sinabi ko.

"Ikaw? Ipapapalit sa iba? Never ko na gagawin sayo yun. Naging cold lang kasi ako kasi nasugatan ka diba? Ang ayoko lang naman masaktan ka at mapano ka pa? Sorry babe, sorry." Niyakap niya ako. Akala ko kung ano ang mangyayari, kinabahan ako dun. Niyakap ko na rin siya.

"I love you, /insert your name."

"I love you too, Mark." Sabay nun, hinalikan niya ako, kaya hinalikan ko siya pabalik. Gusto ko talaga itigil ang oras, humiwalay ako sa halikan.

"Tara, kain na tayo babe." Kaya ayun, bumaba na kami at kumain ng spaghetti.