Days passed and still I'm in the process of adjusting. Hindi pa rin ako sanay but still I'm trying. I've met also a few friends and one of them is Lexy. I consider her now as my best friend.
She's fun to be with and we both have the same taste in fashion. She's also pretty and smart.
Pero sa lahat...... wala pa ring papantay sa aking one and only Yvonne.
Yes, my one and only.
Ewan ko ba at magmula nong nakita ko siya e di na siya mawala wala sa aking isipan.
Her wavy like mermaid curles at the tip of her short black hair. Her perfect set of eyebrows and brown mesmerizing eyes. Those thick eyelashes that I always admire. Her small pointed nose and perfect shaped red lips. Her heart shaped face that lays perfectly above her shoulders and those smiles that I am addicted at, still vividly and lingers in my mind every second and every minute.
Nababaliw na yata ako? Baliw na yata ako! Baliw na baliw na yata ako saiyo Yvonne!
I haven't been this crazy for a girl before. I've been in many relationships pero kailan man ay hindi ako nahibang at nagpakabaliw ng ganito.
Is this love? Is this love that I'm feeling right now?
"Maaaring pag-ibig na nga iyan Isreal. Maaaring natuto ka na ulit na magmahal" sa isip isip ko.
Well maybe this is really love. Kailanma'y di pa ako nakaranas ng seryosong relasyon. Kadalasan kasi yong mga babae ang nanliligaw saakin at kalaunan ako ang nakikipaghiwalay.
Maybe Cupid perfectly hitted my heart this time.
After a moment of thinking may dumaan sa aking harapan. Pagtingala ko, I almost run out of breath. I felt butterflies in my stomach. I felt volts of electricity travels my body and I remained very speechless because my world, my love, my Yvonne is standing in front of me wearing her most precious smile saying........
"Hi Isreal"
My heart beats so fast. I couldn't even say a word. Bakit ganito? Bakit ganito ang epekto ng aking Yvonne saakin? Kailanma'y di ko pa ito naramdaman sa ibang babae. Tanging kay Yvonne lang. Tanging sa Yvonne ko lang. Para sa Yvonne ko lang.
Di ko namalayang nakatunganga lang pala ako sa kaniya. Ni isang salita walang lumabas sa bibig ko. Nagslowmo ulit ang lahat at tumigil muli sa pag-ikot ang lahat tanging ang pagtibok lang ng aking puso ang siyang naririnig ko.
Yvonne snap her fingers in front of me. Nagtaka siguro kung bakit wala akong response.
"Hoyyyyy!"
"Hoyyy!"
"Isreal okay ka lang?" sunod sunod na tanong ni Yvonne saakin.
Dahil don bumalik ako sa realidad at naisip na nakakahiya sa Yvonne ko na nakatunganga lang ako sa kaniya.
"Ah sorry, Ahm Oo o-kay l-ang ako
Y-v-onne" medyo utal ko pang sabi sa kaniya.
Ngumiti lang siya tapos umalis na. Napangiti na lang tuloy akong mag-isa.
"Kyahhh pinansin ka niya Isreal! Pinansin ka ng Yvonne mo! Pinansin ka ng mundo mo! Pinansin ka ng the one and only love mo na si Yvonne! Kyahhhhhhh" sa isip isip ko. Di ko maiwasan ang kiligin ng kalabisan.
Damn! Even in your just simple Hi makes me this crazy Yvonne! I am truly in love with you.... this time I'm very sure.
